De bovenkamer

Wie al wat langer meeleest weet dat ik mee heb gedaan aan het een-kastje-per-dag-project. Dit project is een van de redenen waarom ik ben gaan bloggen. Bij het label eenkastjeperdag zie je wat er destijds allemaal voorbij is gekomen.
Wat een geweldig project was dat! Wat een leerweg! En nog steeds leer ik elke dag iets bij.

Laatst viel me op hoe er een verband bestaat tussen de staat van mijn zolder en mijn gemoedstoestand. Elke keer wanneer ik weer bovenaan de trap stond (al gauw een paar keer per dag omdat de zolder niet alleen een speel- en hobbyplek is, maar ook fungeert als bijkeuken) werd het me zwaar te moede. Een almaar groeiende berg beddengoed om te strijken, de doos met vrijmarktspullen puilde uit met andere spullen die er bovenop waren gegooid, rommeltjes hier, spulletjes daar. In een ruk door ergerde ik me ook maar weer aan dat lelijke groene laminaat en die treurig stemmende mintgroene knieschotten. Maar had ik me daar niet veel vaker aan gestoord? En had ik niet veel vaker gedroomd van een woonblad waardige zolder? Ja, en wat zei die ergernis mij? Ging het om de zolder of om iets anders? Opeens realiseerde ik mij dat de rommel op zolder niet op zichzelf stond, maar een afspiegeling was van de 'rommel' in mijn hoofd. Zorgen om mijn gezondheid, het strakke tijdsregime van werk, gezin, school en sociale contacten. Het was een rommeltje in mijn bovenkamer en daarom was het een rommeltje geworden op zolder. Een parkeerplek voor zorgen en things-to-do.
Een duidelijker boodschap kon mijn huis mij niet geven.

Op zich niks wat een beetje elbow grease niet kon oplossen, maar ik had wat meer nodig om er weer een gat in te zien. Inspiratie, ideeën en mooie plaatjes. Ik maakte een prikbord aan op pinterest en noemde het zolderideeën. Door inspirerende ideeën te zoeken, kwam de motivatie weer terug. Zo werkte ik in een paar avonden het beddengoed weg, ruimde ik de naaihoek op en nog wat andere hoekjes. Daardoor ebde mijn ergernis weg en werd het minder druk in mijn hoofd.

Zijn er meer mensen die dit herkennen, dat je huis een afspiegeling is van je gemoedstoestand? Dat daar een soort wisselwerking in zit? Het valt mij in ieder geval steeds vaker op.

Met deze ideeën kan ik een prachtige zolder voor me zien:

Inbouwkast tussen de grote zolderramen onder de schuine wand. 

Ideaal voor beddengoed, dekens en seizoenskleding.  

Handige oplossing voor planken aan een schuine wand. (i.kea)

kastruimte onder de schuine wand bij de washoek. I.p.v. de huidige knieschotten.

 Misschien toch geen kastjes met de mogelijkheid er wat op te leggen...dat wordt vast snel rommelig bij ons. 

Een rek om kleding plat te drogen.

De ruimte splitsen in een afsluitbare slaapkamer....

of één grote ruimte leefruimte met een bedstee??

Of niet meer aan praktische zaken voor het huishouden denken en er zoiets van maken? :-)