Tijdsbeleving van kleuters

Kleuters zijn al heel wat mans, maar besef van tijd zit er nog niet in, merk ik. Eigenlijk is dat heerlijk, ze leven gewoon. Van dag tot dag.
Morgen is de dag voor deze dag en gisteren is de dag achter deze dag.

Soms vraag ik me wel eens af waarom wij als volwassenen zo nodig kinderen moeten leren klok te kijken en op tijd te komen en op te schieten. Alsof we zelf graag volgens de klok leven??

Toch is het wel handig om klok te kunnen kijken en te weten welke dag van de week het is. Al was het maar om kinderen te leren wat de routine van de dag is. Tijdsbesef een vaardigheid die geleerd moet worden. Bij een drogisterijketen kwam ik deze leuke houten ...eh...wat is het eigenlijk? Leer-de-dagen-maanden-seizoenen-van-het-jaar-plankje.

leer de dagen van de week en de maanden van het jaar

Ik had wel zin in zo'n mooi antroposofisch stoffen exemplaar met vilten cijfers en andere onderdelen, maar die uitvoeringen zijn vaak duur. Deze van de Kruitvat was maar 8 euro en heeft de dagen van de week in het Nederlands, niet onbelangrijk.

Elke ochtend schuiven we de dag van de week een plaatsje op en de datum ook. Een mooie manier om inzichtelijk te maken hoe lang een maand eigenlijk duurt. En hoeveel dagen het nog duurt tot ze jarig zijn ;-)


Mooie uitspraken over tijd
Af en toe komen mijn kinderen met de mooiste uitspraken over tijd. Die krabbel ik dan snel op een briefje.

Hier zijn er een paar:

Gemma: Wanneer gaan we weer familiezwemmen? We gaan nóóit meer familiezwemmen! Als we gaan, dan blijf ik een úúr onder water.


Ellie speelt moedertje. Ze speelt dat opa en oma op de knuffels gaan passen.
Ze komt aanlopen met de knuffels in de buggy. 'Om 7 uur kom ik haar weer ophalen, oké?
Ik: 'dat is goed'
Ellie, twee minuten later: 'is het nu al 7 uur?'


Gemma zegt: 'om kwart voor 11'
Ellie vraagt: is het dan al vanavond geweest?'


Wij gebruiken een dobbelsteen met hun namen er op om te bepalen wie het eerst onder de douche moet (kwaad worden op een dobbelsteen heeft minder zin, dan kwaad worden op ouders die een keuze maken). Ze mogen niet triomfantelijk lachen als ze het niet zijn en ze moeten het lot accepteren.
Deze keer is het Gemma die als eerste moet. Ze kijkt sip, want ach jee, ze was de vorige keer ook al als eerste.
Ik: tja, de dobbelsteen heeft het bepaald.
Gemma: nou, dan wil ik vèt lang onder de douche.
Ik: nee, dat kan niet, want jij wilde nog tv kijken.
Gemma : oh, nou dan wil ik drie minuten!
Ik *gniffel*: oké da's goed
Ellie, verontwaardigd! Ooooh, maar dan wil ik twéé minuten!
Ik (haha) oké.
Gemma, nog verontwaardigder: oh, oh, oh, dan wil ik één minuut!