Maandagse Motivatie #46

Holistisch opruimen en een zinvolle richting aan je leven geven is een combinatie van:

minder spullen

en

de juiste spullen

Als creatief en spaarzaam persoon kost het me altijd moeite om spullen die nog enigszins bruikbaar zijn weg te doen. Als gebruiksvoorwerpen een barst hebben, of een hoek eruit, of een deel is afgebroken - maar nog wel bruikbaar, dan vind ik dat zonde om weg te doen of te vervangen. Een stuk ductape erover en die stofzuiger / fietslamp / klusbroek / tentdoek / sandaal kan nog prima gebruikt worden. 

Zulke neigingen ontstaan uit de aard van het beestje, maar ook in periodes van tekorten - of dat financieel, materieel of emotioneel is. 

Maandagse Motivatie #45

Niets gebeurt, zonder dat het gevolg heeft

De topics voor deze Maandagse Motivatie buitelen over elkaar heen in mijn hoofd. Het ene onderwerp had ik nog eens uitgewerkt in mijn hoofd, laat staan op papier, of het volgende diende zich alweer aan.

Ik ga maar gewoon beginnen met mijn meest verse gedachte: niets gebeurt zonder dat het effect heeft. 

In Myanmar was een zware aardbeving. Zoals de nieuwsberichten schreven, werd dit ook gevoeld in omliggende landen. 

Ik typ dit stuk op zondag, de dag waarop het hier flink hard waait en ik kan alleen maar denken: de trillingen van Myanmar golven over de rest van de wereld. 

Het is een hele simplistische gedachte van mij, maar het is wel wat me al zo vaak opgevallen is: als er aan de andere kant van de wereld iets gebeurt, dan verandert hier het weer. 

Niets van wat we doen met de aarde blijft zonder gevolgen. Grote daden, kleine daden, alles heeft een ripple effect. 

Je kunt niet denken dat gas winnen uit de aarde, geen gevolgen heeft. Je kunt niet denken dat als afval uit het zicht is, dat het dan ook weg is. Je kunt niet denken dat het probleem van droogte iets is wat alleen een ander land aangaat. Je kunt niet denken dat het met pesticiden op gewassen allemaal wel meevalt. 

Alles wat het individu doet heeft effect op het grote geheel. 

Het lijkt allemaal wel heel goedkoop en bevredigend om snel en makkelijk bij grote online webwinkels te bestellen, maar waar draagt het aan bij? Aan meer containervervoer over zee. Aan meer logistiekvervoer op de wegen. Aan gebruik van grondstoffen voor weliswaar handige of leuke zaken, maar niet perse noodzakelijk. 

Ik ben natuurlijk niet heiliger dan een ander, maar het is voor mij wel veel en veel belangrijker geworden om zo zorgvuldig mogelijk te handelen. 

Het Voorjaarsopruimtraject dat nu loopt, is net over de helft. Het is nu een paar jaar dat ik dit bewuster aan een vorm van Vasten koppel. De Vastentijd van reinigen en zuiveren vind ik steeds boeiender worden. Het lijkt of we vergeten zijn om bij onszelf te rade te gaan, te onderzoeken wat ons handelen met onszelf doet, maar óók wat ons handelen met onze medemensen doet (waarom moet ik perse zo goedkoop mogelijke kleding, maar kan de maakster niet in haar levensonderhoud voorzien - om maar iets te noemen). 

En wat het met onze leefomgeving - de aarde - doet. 

Het Holistisch Opruimen heeft mij geleerd dat ik door zorgvuldiger keuzes te maken, veel meer invloed heb dan ik dacht dat ik had. 

Het is veel belangrijker voor me geworden dat ik met de dingen die ik doe iets toevoeg aan het grote geheel. 

En dat is dan het positieve eraan: ook jouw kleine goeie daden dragen bij aan het grotere goed. 

Ik wens jullie weer een fijne week. 

Warme groet, 

Anita

Ps1: Wil je elke week de Maandagse Motivatie in je mailbox? Meld je dan hier aan. 

Ps2: Ik heb ook een Instagram Account waar ik gedachtes en berichten deel.  

Maandagse Motivatie #44

 

Weet wanneer je moet stoppen

Zaterdag was ik in de tuin bezig om de plantjes in de grond te zetten die ik de zaterdag daarvoor gekocht had. 

Die eerste horde om te beginnen - net als met opruimen - is vaak het grootst. 

Het helpt om het werk op te breken in kleine stukjes. 

Eerder in de week had ik al de twee helleborusssen in de grond gezet. 

Nu verder met de rest. 

Ik deelde mijn aankopen op in categorieën:

- vaste planten voor in de border

- perkgoed - primula's

- klimroos

- kruiden

Zoals dat gaat met tuinieren: je valt van het een in het ander. 

Precies zoals dat gaat met opruimen. 

Want er vloeit werk voort uit werk. 

Om de vaste planten in de grond te zetten, wilde ik een miniatuur dennenboom verplaatsen. 

Om de klimroos te poten, wilde ik de bestaande klimroos op een andere plek zetten. 

En zoals met alles: niks gaat zonder slag of stoot. 

Tussendoor viel mijn oog op de kuil in de border, waar een mol actief was geweest en bedacht dat ik maar meteen tuinaarde in het gat moest gooien. 

In mijn achterhoofd was de Wijze Volwassene die zei dat ik mezelf niet moest overstrekken, omdat ik daar later de klap van krijg en het was onze trouwdag en echtgenoot en ik zouden 's avonds uit eten gaan. En ik wil niet zitten te knikkebollen onder het eten. 

Toch zijn extra handelingen snel gemaakt. Toch nog even snoeiwerk aan de klimroos. O ja, niet vergeten om die andere klimroos ook te snoeien. En kuilen op te vullen. 

Primula's in de voortuin en even praten met de buurvrouw en haar dochtertje die buiten speelden. 

Niet vergeten dat snoeiafval ook opgeruimd moet worden. En dat alle nieuwe plantjes water moeten hebben. Niet vergeten dat ook het gereedschap weer opgeruimd moet worden. 

De kruiden moeten nog even wachten, want ook daarvoor een idee wat voorwerk nodig heeft. 

Ik ben al aan het afronden, afvalrestjes uit de border en het gras oppakken. Lege plantenbakjes in de kliko. 

Dan valt mijn oog op de roos op stam - die moet óók nog gesnoeid worden. 

Gelukkig zegt de stem van de Wijze Volwassene heel duidelijk: NEE, nu niet! Ik voel dat ik moet stoppen, want na deze roos zal ik weer wat anders zien om 'even' te doen. Vermoeidheid komt al om de hoek kijken. 

Ik zet de kliko terug en bedenk: ik moet de aangekoekte plak groenafval losscheppen van de bodem van de kliko. Zal ik nog even de schep weer pakken? NEE. Stoppen. Anders is er hierna nog weer wat. En ik stop. Ik stop mezelf. 

Niet alles hoeft nu af. Later weer verder. 

Dat is de motivatie van vandaag: 

Weet wanneer je moet stoppen. Ook al is het niet af - voor je gevoel - stop tijdig, omdat je anders je eigen grenzen teveel oprekt. Teveel je reserves aanspreekt. Als je vervolgens uitgeput bent, dan werkt dat demotiverend voor de volgende keer. Dan associeer je een klus met uitputting en is de drempel voor de volgende keer nóg hoger. 

Deze week ga ik met de groep van het Voorjaarstraject opruimen in de woonkamer en thuiskantoor. 

Ik wens jullie weer een fijne week. 

Warme groet, 

Anita

Ps1: Wil je elke week de Maandagse Motivatie in je mailbox? Meld je dan hier aan. 

Ps2: Ik heb ook een Instagram Account waar ik gedachtes en berichten deel.  

Maandagse Motivatie #43

 

* Deze motivatie is vreselijk lang, vast véél te lang, maar ik krijg het niet over mijn hart om 'm in te korten, want ik heb het in één flow geschreven en dan is dat voor mij een teken van urgentie. Dus dank je voor je geduld als je tot het eind leest 😇

Een groot deel van mijn coaching gaat erover om je anders naar een situatie te laten kijken. We blijven vaak vast zitten in een idee, waardoor we niet meer zien wat er nog meer is. Dat vastzitten heeft altijd een oorzaak, vaak terug te leiden op grote of langdurige stress. Daardoor verliezen we wat van onze flexibiliteit. Overweldiging werkt verlammend. 

In mijn blogposts en in mijn opruimtrajecten probeer ik je op een zachte manier te laten kijken naar wat er nog meer mogelijk is. 

Vanuit overweldiging denken we: 
* het gaat me nóóit lukken om al die kasten, dozen, kelder, zolder uit te zoeken. We willen wel, maar gaan het uit de weg. 
=> ik leer je om met kleine stapjes vertrouwen op te bouwen. Langzamerhand leer je beter om te gaan met de grote emoties die bij het opruimen komen kijken

* het gaat me nóóit lukken om een buffer op te bouwen
=> ik leer je hoe de energie van geld werkt. Hoe het opruimen van je spullen en je koopgedrag inzicht geeft in je uitgavenpatroon. En ook inzage in wat er naar je toestroomt. 

* ik ben gewoon geen goeie huisvrouw, het gaat me toch niet lukken om goeie routines op te bouwen
=> ik leer je hoe je weer regie kunt nemen over de richting van je leven. 
Overweldiging en beklemming vernauwt het denken. 

 

Soms helpt het om een beetje radicaler te denken dan wat je van jezelf gewend bent.