Maandagse Motivatie #29

 

De drukke decembermaand komt steeds dichterbij. 
Sinterklaas is in Nederland aangekomen en voor degene die jonge kinderen hebben, brengt dat veel gezelligheid, maar ook veel drukte, regelwerk en creatief denken met zich mee. 

Toen mijn dochters klein waren vergat ik weliswaar nooit wanneer de intocht van Sinterklaas was, maar op een of andere manier koppelde ik dat nooit aan schoencadeautjes. Daardoor was ik altijd te laat en moest ik snel snel iets verzinnen/kopen. Soms op de avond van de intocht nog. 

Nu ik vaker schrijf over vooruitplannen in deze Maandagse Motivaties realiseer ik me pas hoe ver van te voren je eigenlijk moet beginnen met december voorbereidingen. Tenminste, als je minder stress van last-minute oplossingen wilt hebben. Wie leert je zoiets eigenlijk nog?

Recept dessertsaus van sleedoorn

 

De sleedoorn is een vrij onbekende vrucht in het wild-pluk assortiment. Veel beter bekend is de vlierbloesem, bramen, daslook of paardebloem. 

De sleedoorn is een inheemse struik. De takken hebben lange harde doornen waar je je tas aan open kan halen bij het plukken, dus even alert op zijn. De bessen hebben een dikke pit en weinig vruchtvlees (steenfruit). Je plukt ze in de late herfst, eind oktober. Om te bepalen of ze rijp zijn, is het advies meestal om ze pas te plukken als er een nacht vorst overheen is gegaan, maar de winters worden steeds zachter, dus daar hoef je niet op te wachten. Ik wacht wel zo lang mogelijk, tot het een paar keer flink koud is geweest, maar ik wacht niet te lang, want dan hebben de vogels ze al gepikt. Hoewel, dat is een goeie indicatie dat ze rijp zijn. Na het plukken doe je ze een dag in de vriezer en dan hebben ze ook een nachtje vorst gehad. Invriezen geeft je ook de tijd om je fruit in delen te verwerken. 

Ik maakte ooit eens sleedoornjenever, maar voor iemand als ik die niet of nauwelijks alcohol drinkt, is zo'n project weliswaar leuk om te maken, maar heb ik er zelf niet veel aan. 

Een andere - veelzijdiger - manier om de sleedoornbessen te verwerken is er een dessertsaus van te maken. 

Het is een erg smakelijke saus, de licht wrange smaak gaat ondanks de suiker niet verloren, waardoor je een heel bijzondere, unieke saus hebt. Erg geschikt voor de Kersttafel, smaakt heerlijk bij een zelfgemaakte griesmeelpudding. Het is een origineel alternatief voor de cranberry saus. 

Hoe maakt je sleedoorn dessertsaus:

(je kunt de hoeveelheden halveren)

1 kg sleedoornbessen

eventueel combineren met aardbeien, zoals ik gedaan heb met de saus op de foto. 

400 g geleisuiker

Volg de aanwijzingen op het pak. Ik koop altijd Van Gilse geleisuiker. Voor saus gebruik ik de reguliere geleisuiker. Voor jam, de Speciale voor halfzoet. 

In de regel is dit: 

- fruit wassen. 

- kook de bessen. Sleedoornbessen hebben een dikke pit. Kook ze precies zacht genoeg zodat de pitten losraken. 

- met een schuimspaan de pitten eruit scheppen of het fruitsap door een vergiet of zeef schenken. 

- daarna het sap weer terug in de pan. Doe de suiker erbij en eventueel aanvullen met aardbeien. 

- pureer en breng opnieuw aan de kook

Potten of flessen schoonmaken:

- was de flessen en deksels of doppen af. 

- spoel goed na

- breng een pan water aan de kook (eerst water in een waterkoker spaart tijd)

- plaats een stoominzet in de pan

- plaats de potten of flessen omgekeerd in de stoominzet. Doppen en deksels ook in de stoominzet. 

- laat een paar minuten koken en stomen

Schenk de vloeibare hete dessertsaus in de potten of flessen. Gebruik hiervoor een trechter. 

Draai de dop erop en plaats op de kop op een theedoek of op een houten plank. Draai weer rechtop vóórdat het helemaal is afgekoeld. 

Gemiddeld een jaar (of langer) houdbaar.

Met een leuk etiket erop heb je ook nog eens een leuk cadeau voor een gastvrouw of gastheer. 

Hartelijke groet, 

Anita

PS: er zijn ook voorstanders van het niet meer omkeren van conservenpotten en -flessen. Het zuur uit het fruit zou het plastic binnenlaagje aantasten. Nu geloof ik meteen dat dat een risico is, maar in mijn ervaring heb ik méér potjes gehad die niet vacuum trokken toen ik ze rechtop liet afkoelen, en ik daardoor opnieuw moest heet maken etc. dan dat ik potjes had waarvan het plastic losliet. Daarvan heb ik er namelijk nog nul gehad. Vandaar dat ik mijn werkwijze nog op de standaard manier - op de kop - beschrijf. Maar je bent helemaal vrij om het op jouw manier te doen. 

Maandagse Motivatie #28

Gisteren sloot ik de tweede editie van het 7 daagse Opruimtraject af. Ik vond het weer zó ontzettend leerzaam. Op allerlei vlakken. In mijn baan buitenshuis, in mijn online opruimcoaching, in mijn vriendschappen. 

Al die inzichten heb ik als concepten in mijn hoofd. ik probeer ze uit te werken op papier, maar zodra ik er woorden aan het ene probeer te geven, dan schiet me iets anders te binnen, om vervolgens weer naar het volgende te springen. Alle losse flarden en ideeen.

Dus ik moet het maar doen met wat er wel op papier komt. 

Afgelopen zaterdag sprak ik af met een vriendin. De echtgenoot was het weekend weg met zijn hardloopgroep. Dochters waren naar hun zaterdagbaan en ik vroeg mijn vriendin of ze tijd en zin had om af te spreken.

Ik schreef in het 7 daags opruimtraject dat ik soms 
gekscherend zeg 'werken is mijn hobby', omdat ik altijd wel iets te doen heb, maar dat ik me er steeds meer bewust van ben dat ik dat niet altijd meer wil, dat ik nu ook meer ruimte wil voor iets anders. Dus ik was heel blij dat mijn vriendin tijd had. We hebben een heerlijke middag samen kunnen praten. 

Een van de deelneemsters zei iets herkenbaars: 
"ik heb lang het idee gehad dat als ik nu iets deed, ik het een andere keer rustig zou hebben. Dat is niet zo."


Als het voor jou ook herkenbaar is, dat je altijd lijstjes aan het afvinken bent, dat je denkt 'ik kan pas rustig zitten als het aanrecht leeg is, de vloer gestofzuigd, dat mailtje verstuurd, de tas voor morgen ingepakt, nog even die laatste was ophangen, nog even advertenties op Marktplaats zetten, nog even een lampje vervangen, kattenbak uitscheppen, en dán ja dán kan ik lekker rustig zitten of dán kan ik lekker rustig slapen' bedenk dan dat dat gedroomde moment van rust niet altijd komt. Er is eigenlijk altijd wel iets te doen.  

Maandagse Motivatie #26

Vandaag een motivatie over de komende feestdagen en het inkopen van cadeaus. Mijn inzichten zijn vooral gericht op huishoudens met jonge kinderen. Dit is misschien niet voor iedereen actueel (meer), maar ik heb gemerkt dat - ook als een bepaalde situatie niet meteen op jezelf van toepassing, je er wel herkenning in kunt vinden, wat je vervolgens in gesprek met anderen kunt delen. Het doorgeven van levenswijsheid is misschien wel de meest vervullende stap in holistisch opruimen. 


Toen mijn dochters klein waren vond ik het een hele grote zoektocht. Hoe ga ik om met al die momenten die gevierd worden? Hoe ga ik om met Sinterklaas en Kerst? Hoe sta ik er zelf in, naast al die adviezen die ik lees?

Ik was echt in tweestrijd; ik wilde niet nóg meer speelgoed, prullaria en snoepgoed aan het assortiement toevoegen. Maar ik wilde er ook iets feestelijks van maken voor ze. En ik wilde ze ook leren om cadeaus dankbaar aan te nemen. 

Elk jaar met Sinterklaas dacht ik dat ik het simpeler en met minder cadeaus had aangepakt en na afloop bekroop me toch een gevoel dat ik alsnog te veel had gedaan. Dus deed ik het het jaar daarop nóg simpeler, om toch last minute weer te twijfelen en dan toch nog maar iets erbij te kopen. 

En elk jaar met hun verjaardag kon ik nooit een echt geschikt cadeau bedenken en vond ik achteraf dat ik te weinig had gedaan, de plank mis had geslagen.

Toch zullen mijn dochters zeggen dat ze met alle cadeaus blij zijn geweest. 

Kortom, het gevoel van wat teveel of te weinig is, is niet zo eenduidig te zeggen. Het is afhankelijk van de situatie. Het heeft meer met jouw eigen beleving en emoties te maken, dan met de cadeaus zelf. 

Mijn inzichten kwamen met de tijd en de meeste wijsheid heb ik pas achteraf gekregen. Het meeste heb ik dus te laat geleerd, waardoor ik er zelf niet volop van kon profiteren, maar hopelijk jullie wel.