Maandagse Motivatie #65 ~ Zomer Series

 

Maandagse Motivatie #65

In deze tijd van het jaar kan melancholie de kop opsteken. (School)vakanties lopen op hun eind, het is gedaan met de vakantiesfeer van spelende kinderen, pyjama ochtenden en geen broodtrommels en tassen. Voor jou begint ook de dagelijkse routine weer. 

Dit is de tijd waarin fases worden afgesloten. Misschien gaat je kind voor het eerst aan school beginnen en is er het afscheid van de opvang. Misschien werk je in het onderwijs en begin je komend schooljaar aan een andere school of in een andere groep. Misschien begin je aan een nieuwe baan. Misschien was het de laatste keer met je bijna volwassen kinderen op vakantie. Of de laatste keer als gezin samen met je ouders op vakantie, omdat je ouders te oud worden. Er zijn talloze laatste keren mogelijk. 

Wat de toekomst brengt is ongewis en naarmate je meer ballast hebt, meer te verwerken hebt, wordt die ongewisse toekomst eerder iets om je zorgen om te maken, dan om onbevangen naar uit te zien. 

Als verantwoordelijkheden, pijn uit het verleden, en materiële spullen je beklemmen, dan vernauwt het denken zich. Dat maakt ons angstig en minder flexibel. We voelen ons laag in zelfvertrouwen.  

Door melancholie krijg je misschien zin om zaken te veranderen, in huis, in je leven. Het kan zijn dat je wel grote sprongen wilt maken, maar dat angst je tegenhoudt. 

Dan is dit je zachte reminder: opruimen gaat cyclisch. Je sorteert, verkoopt, doet weg. En het volgende seizoen doe je weer hetzelfde. Kerstspullen zijn daar een goed voorbeeld van. Elk jaar selecteer ik weer een paar items die ik niet meer wil houden. 

Beslissingen die nu misschien onmogelijk voelen, worden makkelijker als je een paar rondes verder bent. Dat proces is voor iedereen anders, maar ik heb gemerkt dat uiteindelijk iedereen tot min of meer dezelfde conclusies komt.

Een paar voorbeelden: 

- dat ene item dat zo duur was in aanschaf en je nu niet weg wilt doen - zelfs verkopen kost je moeite ('want niemand geeft ervoor wat het waard is') - gaat nooit meer in waarde stijgen. Het zal alleen maar minder waard worden. Dat item gaat je nooit meer het geld teruggeven wat het heeft gekost. Haal er nu uit wat je kunt, de rest was je al kwijt toen je het kocht. 

- je wilt de allerbeste bestemming voor jouw gekoesterde (maar overbodig geworden) items. Het is belangrijk voor jou dat het goed terecht komt, dus daar steek je moeite en tijd in. Het helpt je om afstand te doen van spullen. In werkelijkheid dooft het aanvankelijke enthousiasme wat mensen laten zien net zo snel als het gekomen is. Heb er vrede mee dat niet iedereen dezelfde waarde hecht die jij hebt voor spullen. 

- je hoeft die reserve spullen niet te bewaren 'voor het geval dat'. Het komt zelden voor dat je het nodig hebt en ook dan komt er wel een oplossing. 

- je hoeft niet alle sentimentele spullen te bewaren om die persoon of herinnering te eren. 

- je hoeft niet alles wat je krijgt te bewaren. Als je last hebt van een bezwaard gevoel, omdat je wel heel dankbaar bent voor wat je gekregen hebt, omdat je de persoon heel erg waardeert, dan voelt het onmogelijk om een item weg te doen. Maar het is ondoenlijk om alles wat je krijgt uit dankbaarheid te bewaren. Bedankt het item en geef het door. 

Tot zover weer deze motivatie. 

Warme groet, 

Anita

Ps: In het najaar start ik een begeleid opruimtraject van 30 dagen. Kun je wel wat steun gebruiken bij het opruimen, en wil je wel wat verder de diepte in met jouw hindernissen bij het opruimen? 22 September start het traject. Voel je welkom.