Wie zei dat opruimen makkelijk was?




Wie zei dat opruimen makkelijk was?


Nou, niemand heeft dat gezegd. Opruimen is helemaal niet makkelijk! Maar het is wel enorm leerzaam en een groot avontuur. 


En ik noem het ook wel de goedkoopste vorm van therapie en zelfzorg. 



Ruim 10 jaar geleden begon ik met opruimen en telkens als ik denk dat ik alle niveaus van zelfkennis wel gehad heb, kan ik toch nog weer tegen een moeilijkheid aanlopen.



Deze flamingo op dienblad vloog een paar jaar geleden ons huis in als ludiek cadeau van collega’s van de echtgenoot. Dochter vond ‘m meteen geweldig en wilde ‘m op haar kamer. Ik keek moeilijk, want woonaccesoires zijn een grote valkuil. 


Daar stond dat ding op haar kast, samen met een mini kunstkerstboom. Het hele jaar rond. 


Ik kon niet wachten op de dag dat flamingo het huis weer uit mocht!


Toen kwam de meivakantie en dochter ging haar kamer sausen. We haalden zoveel mogelijk spullen uit haar kamer, waaronder de flamingo.


En nu?


Nu is de flamingo nog niet weer teruggekeerd. Is op zolder blijven staan. Ze heeft niks gezegd, maar blijkbaar hoeft ze ‘m niet meer. 


Hoera!

Zou je denken.


De twijfel slaat toe

Maar in de praktijk bleef ik maar met dat ding twijfelen. Ik zette ‘m op de foto om op de plaatselijke te-koop-groep te zetten. Maar opeens sloeg de twijfel toe. Want het dienblad vond ik bijvoorbeeld wél mooi. Wat nou als ik de flamingo er af zou halen, dan hield ik nog een mooi dienblad over. Weliswaar een dienblad met een schroefgat, maar dat was een detail. Ik zag opeens mogelijkheden en vond het ook wel zielig voor de flamingo. 


En eigenlijk zou hij ook wel leuk staan in zijn geheel in de blokhut. Lekker zomers!


Ik kwam er maar niet uit.

Is dat erg, die twijfel?

Nee dat is niet erg. Dat is juist heel erg leerzaam. Ik heb zo’n moeite al talloze keren gehad, om ogenschijnlijk onnozele dingen. Zoals; waarom lukt het me niet om die reserve gootsteenstop weg te gooien, terwijl ik niet eens meer zeker weet waar hij op hoort. Maar ook bij moeilijke dingen. Zoals wat doe ik met het naaimandje dat ik van mijn oma kreeg, maar die ik altijd heel onhandig heb gevonden. Ik heb ook spullen weer uit de kringlooptas gehaald, omdat ik er toch nog niet klaar voor was.


Juist de spullen waar je moeite bij voelt, waar het weggooien schuurt vanbinnen, daar zitten de grootste lessen, daar zit de meeste ruimte om te groeien. 


Voelen in plaats van denken


Het denken over die spullen brengt ons in verwarring. We vinden het bijvoorbeeld wel mooi, maar we gebruiken het nooit. Of we hebben gedachtes over hoeveel het gekost heeft, of gedachtes over van wie we het gekregen hebben, of we hebben er moeite mee om bruikbare materialen weg te doen. Of we hebben beloofd om er zuinig op te zijn. Of we hebben in zijn algemeenheid moeite met het maken van een keuze. 


Door te voelen kom je voorbij het denken. Door stil te staan en hij jezelf te voelen waar de aarzeling of de twijfel zit, komt er ruimte in het denken. Dan volgt de juiste beslissing vanzelf. Het antwoord komt niet altijd meteen, soms gaat er wat tijd overheen, maar er komt altijd een antwoord, wanneer je gaat voelen en ervaren.


Voel je hoe je adem versnelt? Voel je hoe je kaken verstijven? Voel je onrust in je benen en wil je wegrennen? Voel je je schouders zakken of juist omhoog trekken? Waar jij in je lijf voelt, daar waar het knelt, of schuurt, of pijn doet, daar vindt je ook de groei en de ruimte. 


Niemand zei dat het makkelijk was. Sterker nog, als het alles makkelijk was in het leven, wat valt er dan eigenlijk nog te leren? 


Warme groet, 
Anita



8 opmerkingen

  1. Ik vind dit zeker leerzaam en herkenbaar. Vooral het idee dat je iets weliswaar niet gebruikt maar wel mooi vind, en daardoor moeilijker weg kunt doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel goed stuk! Ja het is meer dan wegdoen of ordenen, het gaat echt echt dieper dan dat. Ook bv projekten definitief elimineren, zaken die niet meer kloppen met wat je nu doet of kan doen, is tevens een hoofdstuk afsluiten, soms noodgedwongen. Kan goed pijn doen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Er kunnen inderdaad heel erg pijnlijke hoofdstukken zijn!

      Verwijderen
  3. Ja, dat is heel herkenbaar. Maar wat gaat er nu met de flamingo gebeuren. Of zit je nog in de nadenkfase?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik geloof dat ik er nog steeds niet uit ben. Gisteren dacht ik: hij gaat weg, maar vandaag slaat de twijfel weer toe. Maar denk dat de weegschaal wel uit gaat slaan naar 'weg'.

      Verwijderen
  4. Zo herkenbaar...hier gaat veel twijfel eerst de tuin in naar gezellige hoekjes....dan doet het weer de rest en is het meestal na een seizoen of hooguit 2 seizoenen klaar voor de kliko
    X Es

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik ben een moeilijke weggooier en wanner ik eindelijk wat wegdoe dan wordt er niet lang daarna gevraagd, mam had jij niet, dit of dat, nog ergens liggen. Niet meer dus !

    BeantwoordenVerwijderen

Wat fijn dat je meeleest. Reacties zijn welkom!