Mijn gootsteen was niet altijd zo schoon of blinkend. Daar zat ik niet echt mee. Er stond ook vaak vaat in. Daar zat ik ook niet echt mee.
Totdat daar ergens in het afgelopen jaar verandering in kwam.
Ooit las ik een zinnetje in de roman Dorsvloer vol confetti van Franca Treur dat je een goede huisvrouw herkent aan een schone gootsteen. Inzichten over het leven komen vaker tot mij met het doen van het huishouden. Er schuilen grote spirituele lessen in kleine alledaagse huishoudelijke dingen. Het gaat uiteindelijk niet om die schone gootsteen an sich. En ook niet of je kunt zeggen ‘kijk eens hoe goed ik ben in het huishouden’.
Die gootsteen gaat over zelfrespect.
Die gootsteen is het afvoerputje van je huishouden. Van je leven. Hoe verhoudt die gootsteen zich tot jou?
Lees hier wat ik leerde van een jaar lang mijn huis opruimen.
Zomaar wat vragen die je je erbij kunt stellen:
Wat verdwijnt er allemaal door je gootsteen?
Hoe is dat wat er door de gootsteen verdwijnt in je huis gekomen en welk gevoel heb je erbij nu het je huis weer verlaat?
Wie is het afvoerputje van je huishouden?
Wie mag het vuile werk opknappen?
Wie profiteert er het meest van wanneer het weer schoon is?
Wat gebeurt er met de gootsteen als hij eenmaal schoon is?
Als vuil vuil aantrekt, trekt schoon dan ook schoon aan? Of is schoon een uitnodiging om weer nieuwe vaat neer te zetten?
Wat voor gevoel geeft het je wanneer je ’s avonds de goot schoon hebt gemaakt en de volgende dag met een schone lei begint?
Herken je patronen in de rest van je huishouden of misschien in de rest van je leven?
Jarenlang maakte ik me niet echt druk om mijn gootsteen, want er waren wel andere zaken die dringender mijn aandacht nodig hadden. Ik had er ook geen last van als er serviesgoed in stond.
Maar in het afgelopen jaar had ik er opeens genoeg van. De stapel serviesgoed bleef namelijk altijd voor mij staan, alsof het vanzelfsprekend was dat je iets in de gootsteen kon zetten en het dan op magische wijze de volgende dag weer in de kast stond. Daardoor voelde ik me voor lief genomen, een sloof ook. Ik was er zat van om telkens de zooi van een ander op te ruimen en het vuile werk opknappen! Ik begon ermee om alles wat in de gootsteen stond ernaast te zetten. Dat klinkt als het verplaatsen van het probleem en technisch gesproken is dat ook zo, maar van al die jaren opruimen in het algemeen, heb ik geleerd dat je dingen moet verplaatsen om de boel in gang te zetten, om verandering in gang te zetten. Met het verplaatsen komen de zaken in beweging. Ik kondigde naar de huisgenoten aan dat ze niks meer in de gootsteen mochten zetten en wonderwel gaat dat 95% van de tijd goed. Afspoelen en er naast zetten, of meteen in de vaatwasser.
Het maakt me niet uit als ik tussendoor een afwas moet doen, als het maar niet meer in de gootsteen staat.
“Droom groot, maar begin klein.
Een kleine aanpassing kan een groot effect hebben op je leven.”
~Haemin Sunim
Warme groet,
Anita
Ps: Toen ik het afgelopen jaar actiever met het FlyLady systeem ging werken ontdekte ik dat FlyLady erg veel belang hecht aan een schone gootsteen, het is de eerste gewoonte die ze je leert wanneer je met haar systeem aan de slag gaat. Toen zij destijds zelf begon met routines aanleren, markeerde het schoonmaken van haar gootsteen het begin voor verandering. Dat begrijp ik nu heel erg goed!
Ps2: In mijn herinnering ging het in het boek van Franca Treur dus over de gootsteen, maar ik heb het opgezocht en het zinnetje was ‘Een goede huisvrouw herken je aan een opgeruimd aanrecht en een schoon toilet'.
Dit doet me denken aan Flylady en haar motto: 'Shine your sink!' Daarmee begint alles bij haar : )
BeantwoordenVerwijderenKlopt! Ik had het haar wel horen zeggen, maar ik zag het nooit zo. Totdat daar verandering in kwam en ik opeens aan haar woorden moest denken.
VerwijderenGrappig om dat te lezen... ik kan er absoluut niet tegen als er vaat op het aanrecht staat. Dat moet eerst weg, voor ik aan de rest begin...
BeantwoordenVerwijderenEen mooie stimulans voor jezelf.
Verwijderen