Gelezen: Marilyn French - Kinderen van de Liefde

Kinderen van de Liefde vertelt het leven van Jessamin in de jaren 60, 70, en 80. Het verhaal begint vanaf circa haar twaalfde jaar. Het verhaal volgt haar ontwikkeling en haar leven. Haar jeugd is de tijd van de hippies, de tijd van liefde-is-wat-de-wereld-kan- redden, als weerwoord tegen de oorlog tegen Vietnam. Dit gevoel uit haar jeugd speelt door het hele leven van Jess.

Kinderen van de Liefde heb ik niet gelezen, ik heb het verorberd!

Het is 10 jaar oud, maar is zo actueel als maar zijn kan. Het raakt aan de huidige hang naar zelfvoorzienend leven, de kritiek op de voedselindustrie en de landbouw, biologisch eten en over het (alleenstaand) moederschap. Een terugkerend thema in French’s boeken is de positie van vrouwen in de samenleving en hoe vrouwen direct of indirect buiten spel worden gezet. Ook een terugkerend thema is de relatie moeder-kind.

Ik ben een groot liefhebber van Marilyn French’ boeken. Zij weet op genuanceerde wijze het gevoelsleven van vrouwen neer te zetten en de grenzen waar zij tegen aanloopt.

Een paar voorbeelden: Jess werkt als serveerster in een diner. De manager wil ’s avonds geen vrouwen in de bediening, alleen mannen, want dat vindt hij sjieker. Aangezien er ’s avonds de meeste fooien worden gegeven, betekent dit dat de vrouwen deze inkomsten mislopen. Ter verduidelijking: in Amerika worden bestaat een deel van het salaris van bedienend personeel uit fooien. Op deze manier werden vrouwen benadeeld; zij kregen meer inkomsten.

In Kinderen van de Liefde beschrijft French met heel veel inlevingsvermogen hoe het gevoelsleven van Jess zich ontwikkelt in de loop der jaren. Hoe ze in haar tienerjaren boos is op haar moeder ‘ze weet ook niet precies waarom’, hoe ze in haar studententijd door een docent wordt afgeblaft wanneer ze uitleg wil over haar lage cijfer en ze van verontwaardiging volledig dichtslaat. Gaandeweg zie je dat haar beslissingen steeds zelfverzekerder worden. Dat haar keuzes niet alleen intuïtief zijn, maar dat ze ook uitleg durft te geven.

Kinderen van de liefde heb ik opgezógen. French sprak met mijn stem. Het raakte aan heel mijn eigen gevoelsleven. Het stelt vragen waar ik ze ook stel. Zelfvoorzienend leven, wat een heerlijk ideaal. Maar is het haalbaar of realistisch? Jess leeft drie jaar in een kleine agrarische commune. De communeleden werken alle dagen van het jaar, moeten alleen maar investeren, maar kunnen nauwelijks leven van de opbrengsten van het land. Dus is het wel zo ideaal?

Later gebruikt ze haar kennis en ervaring en voorliefde voor eten en koken om een restaurant te beginnen met biologisch en lokaal eten. In een tijd waarin dit uitzonderlijk  was.

Je zou Jessamin kunnen beschuldigen van naïviteit. Welke keuze maakt Jess nu werkelijk bewust? Geen enkele. Ze wil niet blijven op de universiteit. Ze wil in haar eigen onderhoud kunnen voorzien, maar haar mogelijkheden zijn beperkt. Ze raakt zwanger van een medebewoner in de commune. Hoe ze zijn rol als vader ziet weet ze niet, ze weet alleen maar dat ze niet met hem verder wil. Ze had poëzie willen schrijven, maar ze verdiept zich in biologische teelt. Alles lijkt haar te overkomen, ook het vinden van de liefde aan het eind. Ze maakt geen strategische keuzes.

Aanvankelijk verwonderde ik mij daar over, tot ik door kreeg dat dit een kernthema is van het boek. Het is een kernthema voor veel vrouwen. Wie maakt nou daadwerkelijk op elk punt in zijn leven strategische keuzes? Keuzes bestaan er meestal uit dat we iets niet willen. Het maakt Jess juist sympathiek. Ze jaagt geen grote dromen na. Zij leeft gewoon haar leven. Maakt keuzes en past deze gaandeweg aan als ze niet meer bij haar passen. Aan het eind van het boek trekt Jess de conclusie dat het niet gaat om het najagen van Grote Idealen die de wereldvrede moeten bewerkstelligen, maar dat het gaat om het vinden van je eigen vorm van geluk en dat dat je bijdrage aan het grotere geheel is geweest.

Het boek is alleen nog tweedehands verkrijgbaar, maar gezien de thematiek zou het boek zeker een herdruk verdienen! 

Inmiddels heb ik heel wat titels gelezen van Marilyn French, maar niet haar eerste boek. Het boek waarmee ze heel snel een miljoenenpubliek bereikte; Ruimte voor Vrouwen. Ook dit boek is alleen nog tweedehands verkrijgbaar. Ik vond er eentje via Markt plaats, bij mij in de stad. Op een koude voorjaarsdag fietste ik er heen en nu ligt het bij mij op het nachtkastje. Ik verheug me er al op om er in te beginnen.