Zelf maken: wasmiddel

Weer thuis. Ik heb genoten van het mooie weer, het comfortabele en gezellige vakantiehuisje, de dieren die om het huisje heen liepen, van het spel van de kinderen, van de tijd met elkaar, van eindeloze dagen die voorbij vlogen.
De laatste avond voelde alsof we gingen verhuizen. Niet alleen vanwege de hoeveelheid spullen die weer ingepakt moesten worden. We hadden de rem maar weer eens losgegooid wat souvenirs betreft, vooral de zomermarkten op Schier zijn een koopjesparadijs.
Het gevoel van verhuizen kwam vooral doordat het voelde alsof we een periode afsloten, vertrokken van een plek die als een thuis voelde.

Ik hou van het simpele, bijna ouderwetse, dagritme van Schiermonnikoog. De dag is heel duidelijk in ochtend middag en avond ingedeeld. Alles is op fietsafstand en als er iets niet voorhanden is leg je je daarbij neer en kies je iets anders of je wacht tot het met een volgende boot weer geleverd wordt. Als de mogelijkheid wegvalt, lijkt opeens ook de noodzaak weg te vallen. Vooral als iedereen in hetzelfde schuitje zit.
Het is in de laatste jaren toeristischer geworden en de horeca hebben zich wat aangepast aan de grootsteedse gewoontes. Maar ik weet nog dat ik zo'n twintig jaar geleden met een vriendin voor het eerst naar Schier ging en wij wat wilden eten voordat we de boot terug namen. Wij dachten als stadse meisjes (nou ja, mijn vriendin was stads, ik deed vooral alsof) dat we maar niet te vroeg het restaurant binnen moesten stappen, want dan was de keuken vast nog niet open. Wij dachten compleet mis. Iedereen zat daar om vijf uur aan de dis en na zeven uur was de boel uitgestorven.
Die tijden zijn wat veranderd en dat vind ik stiekem wel een beetje jammer.

Nu zijn we weer in ons eigen huis en genieten nog een beetje na van het vakantieritme. Volgende week  begint de werkweek weer. Mijn dagen zijn nu al zo gevuld met al mijn bezigheden. Eerlijk gezegd heb ik geen idee hoe ik het werk 'erbij' moet doen. Ik heb er ook niet bijster veel zin in, maar dat terzijde.

Voor de vakantie kreeg ik weer zin om eens reeks kastjes te doen in het project een-kastje-per-dag. Voor de vakantie was ik druk bezig met de voorbereidingen voor de vakantie, dus was er geen tijd over voor kastjes, maar nu na de vakantie is de zin er nog steeds en heb ik het bedacht om het in een periode van 30 dagen te doen.

De eerste klus is nieuw wasmiddel maken. Het was vlak voor de vakantie opgegaan en nu met al die vakantiewas wilde ik weer nieuwe hebben. Een paar maand geleden heb ik het voor het eerst gemaakt, naar voorbeeld van vele anderen. Het was een kwestie van testen en uitproberen, maar ik heb nu mijn ideale vorm gevonden.

Ik doe 5 liter water in een grote soeppan.
Doe hier 80 gram geraspte marseillezeep bij. Breng dit aan de kook. Vervolgens laat ik het wat afkoelen totdat de temperatuur ver genoeg gezakt is om het over te gieten in flessen. Deze flessen laat ik staan, zeker 48 uur. Tussendoor schud ik de flessen. Uiteindelijk wordt de zeepsoep lobbig.

Eerst gebruikte ik met wassen alleen de zeepsoep, maar na een paar keer wassen had ik toch wat twijfels over de frisheid, zowel qua geur als kleur. Dus heb ik een compromis gekozen: een bolletje zeepsoep in de trommel en een halve dosering reguliere zeep in het waslaatje.
Zelfs op deze manier merk ik hoeveel langer ik met de zeeppoeder toe kan.
Toen ik alleen de zeepsoep gebruikte viel mij op dat mijn wasgoed heel snel droog was.
Wel heb ik soms mijn twijfels of het de was valer maakt. Helemaal goed kan ik het niet beoordelen omdat ik voor de kinderen veel tweede of derdehands kleren heb en die verwassen natuurlijk sowieso eerder. En mijn eigen kleren hebben soms ook al de staat van tweede- en derdehands bereikt. Maar vooralsnog ben ik zo heel blij met mijn eigengemaakte wasmiddel.




Nu alleen nog mijn wasbolletje weer terug vinden....