Een oefening in het beheersen van het denken

De afgelopen tijd heb ik minutieus ons vogelvoederhuisje bestudeerd. Dat komt omdat ik een oefening doe in de beheersing van het denken. 

Een van de dingen die ik in de afgelopen jaren ontdekt heb, is dat naast het vinden van je eigen ritme, de mens ook discipline nodig heeft. Ik merkte dat afleiding telkens op de loer ligt om je discipline te ondermijnen. 

Afleiding

Het wordt je ook erg makkelijk gemaakt, om je te laten afleiden. Er is vanalles binnen handbereik. Je kunt de hele dag wel googlend doorbrengen met het zoeken naar dat ene patroon van het perfecte vest, naar een remedie voor waterwratjes, naar dat specifieke ondergoed, naar nét zo'n knuffel als je kind is kwijtgeraakt, naar het nieuws, naar kattenfilmpjes, naar het weer, naar de koersen van je aandelen, de stamboom van je voorouders. Moet ik nog doorgaan ;-)? 

Een van de dingen die ik hoopte te veranderen toen ik mijn leven begon te vereenvoudigen, was het (her)vinden van mijn vrijheid. Mijn kinderen waren jong, tegelijk had ik huishouden en baan om draaiende te houden. Er werd continue een beroep op me gedaan, als moeder ben je altijd beschikbaar. Mijn leven draaide vooral om het ritme en de agenda van anderen en ik had geen aansluiting meer met mijn eigen ritme. 

Staat van paraatheid

Je komt in een staat van paraatheid, als je telkens beschikbaar moet zijn. Je oren staan altijd op scherp voor een nieuwe vraag, je bent altijd in de buurt van je kinderen voor het geval je moet ingrijpen. Je houdt zowel privé als op het werk telkens de mail in de gaten voor het geval iemand een dringende vraag heeft. 

Je verleert het om langdurig geconcentreerd aan een taak te kunnen werken. Je kunt het gewoon niet zo goed meer. En dat is volgens mij juist het deel van het brein waar je kalmte vindt, waar je je eigen ritme vindt en waar je flow ontstaat. 

Voor een roman lezen heb je de concentratie niet meer, voor het grondig opnieuw opzetten van je administratie heb je de puf niet, voor het samenstellen van fotoboeken kun je het geduld niet opbrengen. Het lukt je nauwelijks om langer dan 5 minuten te blijven zitten, voordat je al weer omhoog schiet, want je zou nog een was draaien, je ziet een spinnenweb, de kat wil eten. Eigenlijk begin je al niet meer aan een taak waar langdurige concentratie voor nodig is, omdat je toch al weet dat je er na een kwartier al weer uitgehaald wordt. 

Het zorgt voor een versnipperd brein en dat moet je niet willen. Ik geloof dat het Thich Nhat Hanh was die dat zei, maar dan met poëtischer woorden. 

Het vergt een bepaalde mate van zelfdiscipline om verleidingen te weerstaan en jezelf te trainen om je niet te laten afleiden. 

Het zesvoudig pad

In het boekje Het zesvoudige pad van Joop van Dam staat een hele leuke oefening om je denken te kaderen, je oefent om jezelf niet te laten afleiden. Je denken gaat minder van de hak op de tak. Ik doe 'm sinds kort en hoewel nog lang niet zo trouw als het boekje adviseert, toch merk ik hoe mijn denken op een ander spoor wordt gezet. Mijn denken wordt kalmer, of in ieder geval kan mijn denken weer even ervaren hoe het vroeger ook al weer functioneerde. Het verschil zou je kunnen vergelijken met een oppervlakkige ademhaling en een diepe ademhaling. 

Zo doe je een oefening in het beheersen van het denken

Bij deze oefening ga je een object observeren. Kies een alledaags voorwerp. Het mag een eenvoudig object zijn zoals een lamp, een eiersnijder, een kandelaar. Ik koos het vogelvoederhuisje. Maar je mag ook best wel iets ingewikkelders kiezen, want dat geeft - vooral in het begin - meer om over na te denken. Bijvoorbeeld een fiets of een grasmaaier. Iets met veel onderdelen. Je kiest één voorwerp, niet elke dag een andere.

Vervolgens ga je elke dag ca. 5 minuten besteden aan het bestuderen van je gekozen voorwerp. Dit doe je voor een periode van maximaal een maand. 

Eerst ga je waarnemen. Je kijkt naar de uiterlijke vorm en materiaal. Je kijkt er naar alsof je het voor het eerst ziet. Groot, klein, van welk materiaal, zacht, hard, hout, metaal, kleur, vorm. In het geval van het vogelhuisje: bestaat uit een vierkante paal in het midden. Steunt op een voet van vier schuine poten. De poten zijn onderling verbonden met een dwarslat. De dwarslatten zijn geschroefd. Het huisje is achtkantig. De panelen zijn met nietjes vastgezet. Etc. Heel erg vanuit de observatie en gedetailleerde beschrijving. Alsof je het beschrijft aan een blinde. 

Na het waarnemen kom je bij het zuivere denken terecht. Hoeveel tijd zou het kosten om een fiets in elkaar te zetten? Is de vorm van deze kandelaar al heel oud? Sinds wanneer gebruiken we een lepel? Waar in de wereld wordt dit materiaal gemaakt? In het geval van het voederhuisje: hoe lang blijft het hout goed, waar ligt de oorsprong van de vorm? Je mag de antwoorden opzoeken, maar daar zou ik niet te snel mee beginnen, omdat afleiding tenslotte op de loer ligt. 

Door deze oefening neemt je concentratievermogen toe. Het lukt je steeds beter om je denkbewegingen actief te sturen. Uiteindelijk ontstaat er meer innerlijke rust. 

Een hele fijne oefening gewenst. 

Warme groet, 
Anita

===================================================================

In 2012 begon in mijn leven te vereenvoudigen door het opruimen van mijn huis. 

Mijn belevenissen over opruimen en minimaliseren, over eenvoudiger leven ben ik bij gaan houden op dit blog. Hier lees je mijn terugblik. Omdat ik het een enorm leerzaam proces vond - en nog steeds vind - ben ik blijven bloggen en vertellen over hoe je op een praktische manier meer richting aan je leven kunt geven en veerkrachtiger wordt en een groter gevoel van zingeving krijgt. 

Wil je op de hoogte blijven, dan vind ik het leuk wanneer je je aanmeldt voor mijn maandelijkse nieuwsbrief. 

 Bewaar op Pinterest