Geef richting aan je leven



Toen ik begon met eenvoudig leven had ik er geen concreet beeld bij hoe dat moest of hoe ik het aan moest pakken. Ik wist alleen maar dat het niet meer voor mij werkte zoals het altijd gewerkt had. En ik merkte ook dat het voor mijn gezin als geheel niet meer werkte. We zouden in dezelfde cirkels blijven ronddraaien. Ons geld zou met ons aan de haal blijven gaan zonder dat we precies wisten waaraan en ik vond de moderne verdeling van zorgtaken nogal tegenvallen in de praktijk en begon me af te vragen waarom ik me dat aan had laten praten. Ik wilde me losmaken van sociale verplichtingen en opgelegde opvattingen. En ik wilde financiële flexibiliteit. Kortom, ik wilde het anders.

Zo'n kantelpunt herken je misschien ook in je eigen leven. Of dat is door het moederschap - zoals bij mij -, of door baanverlies, verbreken van een relatie, door verlies van een geliefde of door ziekte. Zo'n kantelpunt in je leven zorgt er voor dat je je eigen doen en laten ter discussie stelt. Het laat je nadenken over waar je jezelf bent kwijtgeraakt. Misschien heb je - net als ik destijds - nog geen idee over hoe je het anders wilt, maar wees mild naar jezelf en ga aan de slag. Het zelfvertrouwen zal groeien. 

Ik ontdekte dat er een enorme tegenstrijdigheid schuilt in eenvoudiger leven. Het is namelijk niet per definitie een Zwitserleven, met veel bankhangen en sauna bezoekjes. Eenvoudiger leven is ook niet noodzakelijkerwijs een zorgeloos leven. Je zult nog steeds tegenslagen ervaren of ziek worden.

Ik heb nog nooit zoveel en zo hard gewerkt als sinds ik eenvoudiger leef. 

Ik besteedde menig avond op rij aan het inventariseren van onze administratie, ik heb ik-weet-niet-hoeveel uren besteed aan het opruimen en uitzoeken van onze kasten. Ik zat in de aanloop naar een verjaardag onze meiden 4 avonden op zolder (en niet op de bank voor de tv of vroeg naar bed) om twee tweedehands driewielers te poetsen met chroompoets - ze waren weer als nieuw. Ik maakte een boodschappenbudget, groef me door stapels aan administratie, haalde middels een coulance regeling nog wat zorgvergoeding binnen, zorgde dat we geld overhielden. Ik verdiepte me in het maken van babyvoeding, leerde hoe ik zonder pakjes en zakjes maaltijden kon maken. En ik pakte mijn oude liefde voor het schrijven weer op.

En toch, ondanks al het harde werken, de lange dagen en de onbeschrijflijke vermoeidheid, was ik daar gelukkig mee. Want ik werkte aan mijn eigen leven. Ik ging – wat ik noem – nauwkeuriger leven. Je gaat dingen doen die belangrijk voor je zijn – ook al moet je daarvoor van de gebaande paden afwijken, ook al kost dat aanvankelijk meer inspanning.

Wanneer je ook verandering aan wilt brengen in je leven, dan wil ik deze twee handreikingen meegeven: 


Visie versus plan

De echtgenoot en ik maakten vroeger lange wandelingen en dan spraken we over onze dromen voor onszelf en ons samen. Waar het aan ontbrak, was dat we geen plan maakten.
Als je weet hoe je wilt leven en met wie, ga dan concreet aan de slag met hoe je dit moet verwezenlijken. Wie moet je om hulp vragen? Hoeveel geld heb je daarvoor nodig, welke spullen heb je daarvoor nodig, of meer nog: welke spullen/mensen/gewoontes heb je niet meer nodig.

Weer andere mensen maken veel plannen, maar hebben geen visie over het grotere doel. Ik heb mensen gesproken die in grote financiële moeilijkheden zaten. Ze voelden zich slachtoffer van de situatie. Het was hen allemaal overkomen. Als ik doorvroeg of ze een idee hadden over hoe ze graag zouden willen leven, dan hadden ze geen idee. Hoe zagen ze hun oude dag voor zich bijvoorbeeld, wilden ze in de buurt van hun kinderen en kleinkinderen wonen of wilden ze terug naar hun geboortegrond? Zorg dat je plannen passen bij hoe je je leven wilt inrichten. Wanneer je graag culturele uitstapjes maakt, dan is wonen nabij een stedelijk gebied praktischer. Wil je graag meer zelfvoorzienend leven en groente en fruit verbouwen, dan heb je daarvoor een stuk grond nodig.

Wat zijn jouw dromen? Heb je een idee over hoe je je leven wilt leiden. Wanneer je hierin zoekende bent dan kan het helpen om op te schrijven waar je als kind blij van werd. En zie je die elementen waar je als kind blij van werd nog terug in je leven van nu?

Grondhouding

Dit is de tweede handreiking die ik je wil geven. Onderzoek wat jouw grondhouding is waarmee je de dingen doet die je doet. 
Ik heb zitten zuchten en klagen en mopperen. Ik was wrokkig over het moderne keurslijf waarin ik terecht was gekomen. Totdat het inzicht kwam dat ik daarmee mezelf in de weg stond.

Het leven kan zwaar zijn, maar het leven is ook zo zwaar als de zwaarte die je er zelf aan geeft.

Bij het zoeken naar het leven dat je wilt leiden hoort ook het zoeken naar de grondhouding die daar bij hoort. Op welke manier sta je in het leven en wil je alles wat op je pad komt tegemoet treden. Ook de dingen die je oneerlijk vindt, of die je niet wilt. Voor mij is dat o.a. met dankbaarheid en sociaal voelendheid. Toen ik dat eenmaal zag, verdween een groot deel van het zuchten en de wrok.

We hebben in ons leven heel veel vaardigheden aangeleerd, we hebben beleefdheidsvormen geleerd, we hebben geleerd om onze veters te strikken en geleerd hoe we procenten moeten uitrekenen. Onze grondhouding gaat over onze natuur. We pakken de dingen in het leven nu eenmaal op onze eigen manier aan. Soms ben je je eigen natuurlijkheid hierin kwijtgeraakt, omdat tegelijk met het aanleren van vaardigheden er natuurlijke eigenschappen afgeleerd worden. Je doet de dingen eerder omdat ze aangeleerd zijn, dan omdat ze wezenlijk belangrijk voor je zijn. Probeer eens na te gaan hoe jouw grondhouding is en of dat ook naar voren komt in de dingen die je doet. Als je daden meer in lijn zijn met wat voor jou het allerbelangrijkst is (bijvoorbeeld rechtvaardigheid of inspraak of harmonie), dan groeit je zelfvertrouwen.

Een bemoedigende groet,
Anita

Ps: wanneer je mijn nieuwsbrief ontvangt dan komt deze tekst je misschien bekend voor. In mijn nieuwsbrieven geef ik handreikingen over hoe je eenvoudiger kunt leven. Dat zijn soms korte suggesties, die opeens toch uitgroeien tot een gehele blogpost :-)






7 opmerkingen

  1. Wat mooi stuk Anita. Die bevestiging dat het in het begin behoorlijk wat inspanning kost om je leven te veranderen. Dat dat desondanks ook energie en ruimte geeft. Ik houd me nog te veel in op dit gebied.
    Bedoel je met grondhouding net zoiets als de waarden die belangrijk voor je zijn? Of is het meer hetgeen van waaruit je wil leven, bij mij zou het dan bijvoorbeeld kunnen zijn het vertrouwen dat alles wat je nodig hebt op je pad zal komen en zonder oordelen met een open houding het leven en mensen tegemoet treden. Dat heb ik inderdaad wel verleerd, maar het is wel waar ik in geloof en naar verlang.

    Warme groet,
    Alice

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat een mooie woorden Alice!
      Dat inhouden herken ik me ook wel in. Toch vaak nog het gevoel van terugvallen op oude gewoontes.
      Ik denk inderdaad aan waarden en normen bij grondhouding, maar dan wel wat helemaal uit jezelf komt. Als ik naar mijn dochters kijk bijvoorbeeld dat hebben ze beiden een heel sterk gevoel van rechtvaardigheid, de ene nog sterker dan de ander. Ik zie en hoor haar dingen zeggen tegen andere kinderen als ze denkt dat iets niet fair is gegaan. Dat doet ze met een felheid die ik van mezelf niet ken. Ze staat op zo'n moment echt op voor iets dat zij belangrijk vindt.
      Beide kanten die je noemt bedoel ik. Hetgeen van waaruit we willen leven....een soort innerlijke noodzaak. In jouw geval; dat je blijft teruggaan naar het zoeken van dat vertrouwen om mensen met een open houding tegemoet te treden. Ook al is dat in de ogen van de ander niet altijd de makkelijkste weg.
      Veel liefs
      Anita

      Verwijderen
    2. o ja, nog een boekentip wat je misschien interesseert. Ik lees nu stukken uit het boek De levensloop van de mens van Bernard Lievegoed. Daarin komt ook het begrip grondhoudingen voor. Hij beschrijft zes typen mensen: het onderzoekende, het denkende, het organiserende, het verzorgende, het vernieuwende en het conserverende of beherende type. Bijv. het onderzoekende type voelt de behoefte te onderzoeken hoe de wereld om hem heen functioneert. Het denkende type voelt de behoefte zijn wereld van voorstellingen te ordenen in systemen en theorieen.
      Misschien is het iets wat je wat mee kan.

      Verwijderen
    3. Dankjewel voor je toelichting Anita! Ik begrijp wat je bedoelt. Normen en waarden kunnen ook uit conditionering voortkomen, met grondhouding gaat het echt om wat er van nature in je zit. Om daar weer bij te komen moet ik nog wel wat laagjes van de ui afpellen;) Het boek heb ik genoteerd.

      Verwijderen
  2. Een prachtige post en heel waar. Hoewel ik niet een concreet doel heb voor mijn leven geloof ik, weet ik wel dat ik houd van een eenvoudig en rustig leven. Het liefst werd ik gewoon een kluizenaar.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. In mij schuilt ook wel iets van een kluizenaar. Een eenvoudig en rustig leven zijn hele sterke kernwaarden. Da's een hele stevige basis om steeds naar terug te gaan, als je een tijdje in de drukte hebt gezeten.

      Verwijderen
  3. Mooi geschreven. Af en toe het roer omgooien en een andere weg kiezen doe ik ook. Mensen die geen toegevoegde waarde leveren heb ik afgezworen. Lekker veel rust gaf dat en niet meer hoeven werken buiten de deur gaf ook veel rust. Eenvoudig leven is soms ook hard werken maar dat geeft weer heel veel energie. Vooral genieten!

    BeantwoordenVerwijderen

Wat fijn dat je meeleest. Reacties zijn welkom!