In al deze elementen probeer ik balans te brengen, zodat ik
niet meer in verschillende werelden leef (binnenwereld – buitenwereld, werk –
privé), maar waarin ik in alle werelden mezelf mag en durf zijn.
Het verlangen is niet om mijn leven radicaal te
veranderen, me terug te trekken op een berg en de hele dag te mediteren, maar om mijn dagelijks leven met een groter gevoel van zin te leven.
Hoe het allemaal zo
kwam
In 2011 hebben wij ons huis (deels) laten renoveren. De
vloer was versleten en de meeste apparaten van de keuken hadden het begeven.
Bovendien was de keuken veel te klein,
met een baby tweeling was ik steeds aan het schuiven met het steriliseer
apparaat, flesjes, bekers, waterkoker en dan ook nog het oud papier en lege
flessen.
Oh, wat verheugde ik me op een prachtige keuken, een huis
met een nette vloer, nieuwe gordijnen, frisse muren…Nu ging er wel wat mis met
de vloer en er ging vooral wat mis met het gedrag van de vloerenman, maar wat
er ook mis ging was het gevoel van euforie toen het werk gedaan was.
Ik had me voorgesteld dat nu het huis tiptop in orde was,
het ook automatisch zo bleef. Maar het werd weer dezelfde onwerkbare chaos als
voorheen. Iedereen in huis leek weer in dezelfde patronen te vervallen.
Vanaf dat moment begon ik me af te vragen wat ik eigenlijk
allemaal nodig had in het leven. Ik had tenslotte alles wat ik dacht te willen
(man, huis, kinderen, nieuwe keuken, een vast inkomen), maar waarom bleef ik
dan zitten met een onvoldaan gevoel? Ik begon me af te vragen of ik niet
tevredener zou zijn met minder. (Die man en kinderen wil ik trouwens graag
houden hoor, als het aan mij ligt J)
In die tijd heb ik het blog van eenvoudigleven van A tot Z
gelezen.
Vrij snel daarna kwam ik op het blog eenkastjeperdag. De levensvreugde
van eenvoudigleven sprak me aan, ook al kwamen onze levens niet met elkaar
overeen, toch was er iets in Teunie’s (eenvoudig leven) manier van schrijven
waarin ik me herkende. Ook in de stukjes van Nelleke (kastjeperdag) herkende ik
mij. Eerst begon ik met opruimen en daarna met bloggen. Door te bloggen hoop ik dat anderen zich kunnen herkennen in wat ik te vertellen heb, iets waarmee zij
zelf verder geholpen worden.
Het opruimen van de kastjes doe ik niet meer elke dag, maar
ik merk nog steeds het effect. Het opruimen raakt aan een diepere laag, dan
alleen het zichtbare. Wanneer ik de hoeken van de plafonds stofnestvrij gemaakt
heb, voelt de kamer groter, alsof er meer ruimte voor mij in huis is. Wanneer
ik de ramen heb gewassen, lijkt het alsof mijn blik zich verruimt. Wanneer ik
afscheid heb genomen van nooit afgemaakte projecten, voel ik me bevrijd van een
verantwoordelijkheid.
Op die manier gebruik ik het kastjeproject nog steeds als een
hele praktische manier om blokkades op te heffen. Wanneer ik het gevoel heb dat
ik ergens in vast loop, dan is het opruimen van een kastje een hele praktische
manier om een ongewenst patroon te doorbreken.
Mediteren en de
opleiding Spirituele Psychologie.
In hetzelfde jaar begon ik met de opleiding meditatie aan
de Internationale School voor Spirituele
Psychologie. Het mediteren is inmiddels een rode draad in mijn leven, als
een reis naar binnen. Direct of indirect zie je het terug in de stukjes op mijn
blog.
Door het mediteren keer ik niet alleen terug naar mijn eigen
natuurlijkheid, maar ook naar de natuur zelf. Ik raak steeds meer gefascineerd
door het ritme van de natuur en hoe dit in verband staat met het psychische
leven en het huiselijk leven.
Waar ik voorheen zelf degene was die op zoek ging naar
gelijkgestemden, naar een woord van herkenning, zo ben ik nu degene die jou dezelfde herkenning en begeleiding biedt. Meer informatie over hoe ik jou persoonlijk kan begeleiden, lees je hier.
Wanneer je je aanmeldt voor mijn nieuwsbrief, dan ontvang je een keer per maand - lekker minimalistisch - een mail. Mijn nieuwsbrieven zijn afgestemd op het seizoen en op wat er op dat moment speelt. Ik deel nieuw opgedane inzichten, praktische oefeningen, meditaties, maar ook recepten.
Wees welkom!
Warme groet,
Anita
Anita
leuk dat dagboek. Ik heb dezelfde maar dan met een ander koppie erop. leuk zeg. Ik was ook 12 toen ik hem kreeg.
BeantwoordenVerwijderenhttp://eenvoudigbloggen.blogspot.nl/2013/03/als-je-niets-te-bloggen-weet.html
BeantwoordenVerwijderenHier heb ik je blog genoemd ...
En hier kun je mijn dagboekje zien :-)
Wat aardig dat je me noemt. Gek, nu ben ik degene die iemand heeft geïnspireerd.
VerwijderenLeuk om jouw dagboek ook op de foto te zien, ze komen duidelijk uit hetzelfde tijdperk -:)
Wat een leuke blog heb je! Ik kwam hier naar aanleiding van een reactie die je bij mij achterliet :-) Leuk toch om overal mensen te treffen met dezelfde wensen en behoeftes!
BeantwoordenVerwijderenHé, wat leuk dat je hier even langs komt.
VerwijderenDank je voor je compliment.
Hallo Anita, daar ben ik weer. Ook even naar jouw blog's gekeken. En wat blijkt: ik heb al jaren de wens om mijn huis opgeruimd te krijgen en ook ik ben een schrijver (met vlagen). Doe nu het programma uit het boek: The Artist's Way van Julia Cameron. Begin elke dag met 2-3 pagina's te schrijven, wat er in mij leeft en naar buiten. wil.
BeantwoordenVerwijderenDank voor je inspiratie. Ga nog even moed en tijd verzamelen om aan de kasten te beginnen :)....
Wauw, wat aansprekend. Volgens mij heb je een mooi blog.
BeantwoordenVerwijderen