Maandagse Motivatie #22

Gisteren was de laatste dag van het 7 daags opruimtraject. Wat een geweldige week was het! Een fijne groep, met terugkerende deelnemers en eerstelingen. Voor het eerst maakte ik een whatsapp groep aan voor zo'n traject (in de 30 dagen trajecten ging het delen via facebook/instagram of de mail) en dat vond zowel ik als de deelnemers erg prettig. 

Door mee te lezen met een ander en te zien hoe iedereen elkaar steunt en support, worden er hele grote sprongen gemaakt. Dat het traject kort en overzichtelijk is, wordt ook erg gewaardeerd. 

Ik doe zelf ook altijd mee met opruimen tijdens een opruimtraject. Deels omdat ik zelf ook altijd wel iets heb om op te ruimen, maar ik doe ook mee om voeling te houden met de groep en de opdrachten. Als ik merk dat de opdracht die ik bedacht had, niet past bij wat de groep nodig heeft dan pas ik het aan.

De afgelopen week heb ik me beziggehouden met mijn kast met administratie, aantekeningen, ideeën en nog meer papier. Inmiddels heb ik gesorteerd in ongeveer 10 stapels/categorieen en ligt de vloer van mijn werkkamer bezaaid. Het is nog niet af, maar ik zie er - na een dood punt - wel heil in. Oude ordners gaan in de kliko. Een deel is oud papier. Een ander deel gaat door de versnipperaar. 

Een van de adviezen die ik in elk traject geef is om op een of andere manier je vorderingen bij te houden. Je kunt noteren hoeveel en wat je weggedaan hebt. Foto's maken. Bijhouden welke items je verkocht hebt en voor hoeveel. 

Maar wat ook belangrijk is om te noteren, is welke gedachten bij je opkomen. Waar loop je tegenaan, maar ook wat heb je ervan geleerd. Welke inzichten kwamen naar voren. 

In mijn oude aantekeningen kwam ik notities tegen van een van de vele trainingen die ik heb gevolgd en van challenges waar ik aan meedeed. Ik werd heel erg geraakt door mijn eigen notities. Ik had bijvoorbeeld opgeschreven wat voor mij belangrijk was (mijn gezin, mijn huwelijk, rust, gezondheid, mijn wens om te schrijven) en was verrast door de rode draad van deze dingen. Deze elementen kwamen steeds terug. 

Wat me opviel was hoe je de dingen die je heel sterk ervaart, op het moment van ervaren zelf nog niet altijd begrijpt. Die rode draad heeft vaak te maken met pijnpunten, delen van je zelf die stil zijn blijven staan. Het gewonde kind wordt het wel genoemd. 

Het werken met die delen van jezelf, de kindversies van jezelf, gaat in stappen. 

1. Je herkent het pijnpunt

2. Je leert om de ervaring rondom die pijn stapje voor stapje te voelen

3. Ontdekken 'wat is waar?' Is het de gebeurtenis zelf. Is het de ervaring. Is het de invloed die het nog heeft. 

4. Vanaf die nieuwe waarheid je leven vormgeven. 

Door het opschrijven van je ervaringen en later teruglezen, zie je hoe je hierin ontwikkelte en groeit. 

Dus, dat is de motivatie van vandaag: 

Schrijf je ervaringen, inzichten op. Maak foto's van wat je weggooit, om later terug te kijken en te kunnen zien wat je al doorgemaakt hebt. 

Als je gedurende je levensloop zulke notities maakt en bewaart, dan krijg je een beter beeld van jezelf. 

Ik wens jullie weer een fijne week!

Warme groet, 

Anita