Handboek voor Schrijvers - en een paar schrijftips van mij

Het werken aan mijn manuscript stagneert een beetje. Een beetje boel. 
Voor wie nieuw is op dit blog: in 2012 stelde ik mezelf de uitdaging om een moord mysterie te schrijven – een lang gekoesterde wens -. In 165 dagen verspreid over twee jaar voltooide ik Moord in Blair House op het gelijknamige blog Moord in het Blair House. Het verhaal heb ik inmiddels van het blog gehaald, omdat het niet meer goed voelde om het openbaar daar te hebben staan, maar het blog is nog steeds toegankelijk.

Af en toe pak ik het manuscript weer op, corrigeer een paar pagina’s en dan blijft het weer liggen. Gek genoeg weet ik precies wat er aan verbeterd moet worden, maar het lukt me niet zo goed om concreet met die verbeteringen aan de slag te gaan. Tijdgebrek heb ik ook, maar dat kun je niet eeuwig als reden aanvoeren. Ik overdacht de redenen van mijn uitstel. En waarom ik het verhaal in eerste instantie schreef. Ik vroeg me af of het schrijven er van genoeg voor me is. Dat ik er verder niets mee hoef.

Uitstel is afstel?
Weliswaar wil ik me meer toeleggen op het schrijven over persoonlijke en spirituele ontwikkeling, maar zou ik er vrede mee hebben om dan het manuscript voor Moord in Blair House maar te laten voor wat het is? Nee, dat geeft een onvoldaan gevoel, het verhaal is tenslotte al af. Is het onzekerheid en bescheidenheid? Het gevoel dat niemand er op zit te wachten? Dat niemand op mij zit te wachten? Een pijnlijk punt. Als het ware jezelf afwijzen, zodat je het niet van een ander hoeft te horen...zodat het minder pijn doet. Toch weet ik ook van mezelf dat ik vaak denk dat ik nog heul veul moet doen, maar dat ik het in de praktijk het laatste sprintje niet zo ver meer is, omdat ik al zoveel voorwerk heb gedaan. 

En dan de andere gedachte: was het schrijven an sich voldoende? Hoef ik verder niets met het boek? Ik schreef het destijds omdat dat het enige was waar ik zeggenschap over had. Het verhaal was compleet van mij, uit mijn fantasie ontsproten en waar ik vorm aan kon geven zoals ik dat wilde. Voor de rest van de dag hadden anderen zeggenschap over mij: de kinderen waren van mij afhankelijk, Michel deed een beroep op mij, op mijn werk deden ze een beroep op mij; de hele dag door stond ik in dienst van een ander. Zo bezien is het op zijn zachtst gezegd jammer dat het manuscript maar blijft liggen en liggen. Het voelt of er meer in zit.

De maan van de maand juni staat in het teken van ‘rijping’ Kijken naar wat zich in onszelf ontwikkeld heeft. De ruimte nemen om plannen en ideeën die je de afgelopen tijd gezaaid hebt verder vorm te geven. Wat gezaaid is is sterk gegroeid en vraagt om verder te rijpen. (Bron: A3boeken – Petra Stam).
Met dit in mijn achterhoofd nam ik mijn manuscript weer ter hand. 

Ter inspiratie leende ik het Handboek voor schrijvers van de bibliotheek. Auteur is Maaike Molhuysen. Ze schreef het handboek samen met Louis Stiller. Molhuysen is ook schrijfcoach en heeft een eigen praktijk De lettervrouw. Ik overweeg om haar als schrijfcoach in te schakelen, zodat zij mij kan helpen met verbeteringen. Op mijn werk hebben de promovendi ook een promotor die hen helpt bij het schrijven van hun proefschrift. Dus waarom zou ik het helemaal alleen moeten doen?

Ik sloeg het handboek de afgelopen weken op willekeurige bladzijdes open en liet mijn oog vallen op wat mij op dat moment trok. Ik ben hoopvol: er valt nog wel wat te doen aan voorbereiding voordat ik een coach inschakel. 


Tot slot nog een paar schrijftips van mij die ik in de loop der jaren verzameld heb:
  • Lees hardop voor - als je hardop je geschreven tekst leest hoor je meteen waar zinnen niet lekker lopen. 
  • Doe mee aan schrijfoefeningen/-wedstrijden - vooral feedback helpt je verder. 
  • Als je verhaal lijkt te stagneren, schrap dan de laatste zin of scene, vrijwel altijd komt er dan iets nieuws uit voort wat weer een verbinding legt met waar je uiteindelijk naartoe wilt
  • Sluit je aan bij een schrijverskring (ik sloot me aan bij Women Writers Womens Books) - gewoon omdat het gezellig is en omdat je schrijfdilemma's kunt voorleggen.
  • Je hoeft niet volledig te zijn - mijn grootste valkuil. Soms is de helft van de informatie ook voldoende. En anders schrijf je gewoon een deel 2 ;-).


HANDboek voor schrijvers ;-)




11 opmerkingen

  1. Jezelf afwijzen zodat een ander dat niet meer hoeft te doen. Heerlijk die zelfkastijding. Echt geloof me, ik ben er meester in. Voor mij is dit dus zeer herkenbaar! Maar stel je nou eens voor... Dat de wereld wel op jouw boek zit te wachten, dat het straks op een mooie grote stapel in de winkels ligt, dat mensen jouw boek meenemen op vakantie, dat het een groot succes wordt. Dat zou ook zomaar kunnen... En zo niet, dan heb je het in ieder geval gedaan... En zo motiveer en stimuleer ik ook mezelf om in het najaar (geen uitstel, maar gewoon praktisch) met mijn eigen manuscript verder te gaan... Dankjewel enne succes, ik wil jouw boek lezen! ♥

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt voor je lieve reactie. Inderdaad...stel eens voor dat de wereld er wel op zit te wachten. Dit was nota bene een schrijfoefening waar ik een tijd terug over schreef!
      http://anitasdagboek.blogspot.nl/2016/02/hoe-ziet-het-leven-van-een-schrijver-er.html

      Verwijderen
  2. Het lijkt me leuk zo'n talent te hebben en te ontwikkelen.

    Succes allebei met schrijven


    Een lezer.


    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel! Ergens denk ik dat iedereen dat talent heeft....daardoor vraag ik mezelf wel eens af wat ik er nog aan toe te voegen heb.

      Verwijderen
  3. Wat leuk! En wat een handige tips! Zelf heb ik niet de behoefte een heel lang verhaal te schrijven, ik vind bloggen genoeg. Maar ik zou zeker proberen ermee verder te gaan, de wens is er niet voor niets. Veel succes!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat leuk jouw reactie. Schrijven is zoó ontzettend leuk dat ik denk dat iedereen daar van droomt.....goed dat jij en Lot me er aan herinneren dat echt niet iedereen dat wil.

      Verwijderen
  4. Leuk leuk leuk. Ik moet Moord in het Blair House toch eens lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Goede tips! Ik worstel er al jaren mee, ga ik nu eens dat boek schrijven of toch maar niet? Ben nu begonnen met een blog, om wat meer schrijfervaring op te doen. Soms moet je wat kleiner beginnen. Dat boek dat je aanraadt, ga ik opzoeken!

    Heel knap dat je een heel boek hebt geschreven! Ben benieuwd wanneer het echt uitkomt. Veel succes met de laatste loodjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Bedankt voor de tips. Dat gevoel van onzekerheid herken ik dus ik kan je daar geen raad geven. Succes nog!

    BeantwoordenVerwijderen

Wat fijn dat je meeleest. Reacties zijn welkom!