tag:blogger.com,1999:blog-5387942998943915453.post2936491738804360492..comments2024-03-25T10:09:10.103+01:00Comments on Anita's dagboek: Van waarde zijn (en een meditatie oefening)Anita Willemshttp://www.blogger.com/profile/03617225541227028103noreply@blogger.comBlogger7125tag:blogger.com,1999:blog-5387942998943915453.post-43334776744241074672018-02-26T17:34:55.112+01:002018-02-26T17:34:55.112+01:00Wat een heerlijk uitgebreid antwoord! Moest wel gl...Wat een heerlijk uitgebreid antwoord! Moest wel glimlachen om je reactie, over het anders interpreteren. Dat geloof ik ook wel, dat ik dingen anders interpreteer. <br />Het is uiteraard goed wanneer werkgevers (en overheid) mensen in de mogelijkheid stellen om zich bij te scholen of om te scholen. En het klopt dat die managementlaag is veranderd. Maar eigenlijk vind ik dat in het geval van het vak secretaresse we daarin onze meerwaarde moeten blijven benadrukken (in het geval van de Wetenschap waarin ik zit is de werkdruk een vaak terugkerend item. Dit komt deels doordat de ondersteunende laag niet meer mag ondersteunen) in plaats van dat wij maar een beetje gaan staan knikken en jaaa zeggen 'jaaa ons vak veranderd, we moeten meegaan'. Terwijl het er dan eigenlijk op neerkomt dat je eigenhandig je vak veranderd. En daar komt bij dat het me stoort wanneer ik me in een kring van secretaresses begeef en er een sfeer is van 'in onze kring horen alleen secretaresses die ook willen innoveren en bijblijven'. Dat vind ik in de eerste plaats oncollegiaal en in de tweede plaats vind ik dat iedereen waardevol is in de bijdrage die zij (meestal toch een zij) levert. Niet alleen de voortrekkers en koplopers zijn waardevol wil ik maar zeggen. Je hebt ook de stabiele krachten nodig. Ieder levert zijn bijdrage aan het geheel. <br />Kan handig zijn trouwens, zo'n studielening. Kende het niet. <br /><br />lieve groet AnitaAnita Willemshttps://www.blogger.com/profile/03617225541227028103noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5387942998943915453.post-53983704303135701982018-02-23T17:28:36.243+01:002018-02-23T17:28:36.243+01:00We hebben het ook over het bestaansrecht van advie...We hebben het ook over het bestaansrecht van adviesbureaus, consultants en bedrijven die HR, ICT en dergelijke uit handen nemen. Die willen graag meer wegzetten binnen bedrijven waar ze een voet binnen de deur hebben om zo meer inkomsten te genereren. Bij ons zijn net in een reorganisatie oudere collega’s voortijdig vertrokken, in een tijd waar we ons juist moeten voorbereiden op een goede plaats van hen die langer blijven werken. In 21e eeuw heeft de jeugd niet alleen de toekomst op de werkvloer, maar ook het heden. En daar zit een knelpunt! Ik kan het nog niet op mijn best uitleggen ;-)Ageeth Mooijhttps://www.blogger.com/profile/00418325250494680920noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5387942998943915453.post-69546684668405439122018-02-23T10:59:54.610+01:002018-02-23T10:59:54.610+01:00Ik hoor ook niks anders op het werk dan dat we mee...Ik hoor ook niks anders op het werk dan dat we mee moeten veranderen. Soms word je er gek van inderdaad!lienhttps://www.blogger.com/profile/09556323423268710382noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5387942998943915453.post-73726541132127335772018-02-21T20:26:56.783+01:002018-02-21T20:26:56.783+01:00Zo denk ik altijd 'wees jezelf, er zijn al zov...Zo denk ik altijd 'wees jezelf, er zijn al zoveel anderen', ook al is dat soms moeilijker dan gedacht. Ik heb een aantal jaar geleden bij een mindfulnesscurses eens een gesprek gevoerd waarbij de ander geen reactie geeft. Wauw, dat was een eyeopener! We zijn zo gewend om tijdens een gesprek 'mee te praten' met de ander. Tijdens je verhaal wordt je onbewust dus toch beïnvloed door kleine knikjes of wel/niet instemmende geluiden van de ander. Het is dus moeilijk je niks aan te trekken van een ander, maar als je je er af en toe van bewust bent, helpt dat al een hele hoop!Annabelhttps://www.blogger.com/profile/00361153264030953676noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5387942998943915453.post-67922861148695018402018-02-21T14:43:29.924+01:002018-02-21T14:43:29.924+01:00ja...woorden hebben veel kracht en dat blijkt hier...ja...woorden hebben veel kracht en dat blijkt hier wel uit. Want jij struikelt erover maar voor veel mensen is het de dagelijkse norm.<br />Zo zei gister iemand tegen mij: tsja..haar dochter heeft een foute vriend. Foute vriend? hoezo? Oh nou...veel problemen enzo, hij zit heel erg in de knoei met zichzelf, in de put en daardoor geen baan... Zij vond het trouwens van mij weer heeel raar dat ik dat niet fout noem ;)Het lieve leven...https://www.blogger.com/profile/01338203236818460206noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5387942998943915453.post-69700803498877633962018-02-21T13:49:20.392+01:002018-02-21T13:49:20.392+01:00Je hebt natuurlijk helemaal gelijk, maar je moet w...Je hebt natuurlijk helemaal gelijk, maar je moet wel sterk in je schoenen staan om maling te hebben aan die voorwaarden van anderen en gewoon alleen maar in jezelf te blijven geloven. Wel belangrijk dat je (ik, iedereen) dat blijft doen, en naar je eigen voorwaarden handelen. Saralienhttps://www.blogger.com/profile/11987968267996066587noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5387942998943915453.post-80410538242917781732018-02-21T11:12:23.181+01:002018-02-21T11:12:23.181+01:00Hoe grappig om te zien dat je dingen heel anders i...Hoe grappig om te zien dat je dingen heel anders interpreteert dan ik. Ik kan me goed voorstellen dat je je aangevallen voelt als secretaresse over het feit dat het werk zou veranderen. Waar het hier mogelijk (ook) omgaat, is dat in heel veel bedrijven geen managementondersteuners meer werkzaam zijn... De hele managementondersteunende laag (secretaresses, managementassistenten, pmo's) is weg. Managers en directeuren maken zelf afspraken, reserveren zelf vergaderruimten, regelen zelf koffie, beantwoorden zelf e-mail. Dat klinkt misschien gek, maar in grote bedrijven komt dit echt veelvuldig voor. Je kunt er maar op voorbereid zijn... Dat je van blijvende waarde moet zijn, komt van onze overheid, jawel. Dertig jaar geleden was het heel normaal dat je rond je 50e zat in te kakken op kantoor en je tijd als het ware uitzat tot de vut. Maar ja, nu moet je nog tot je (mininmaal) 69e. Daarom heeft de overheid bedacht dat iedereen van waarde moet blijven. Dat gebeurt o.a. door initiatieven als het levenlanglerenkrediet. Da's een rentevrije (!) studielening (hbo en universitair) voor mensen tot 55 jaar. Tot je 55e kun je deze lening afsluiten en dus beginnen met een nieuwe studie. Na je studie moet je em terugbetalen, want het blijft een lening. Je kunt natuurlijk niet vanaf pak em beet je 35e nooit meer iets bijleren als je tot je 70e moet werken. Dat is de achtergrond. En natuurlijk ben je daardoor als mens niet minder waardevol! Jolanda Toethttp://www.jolandatoet.nl/blognoreply@blogger.com