Kruidenwijsheid van Marjanne Huising

Een tijd geleden had ik Marjanne Huising's boek over bomen gelezen en sindsdien stond ze in mijn facebook tijdlijn. Veel verder dan wat foto's bekijken, kwam het niet. Totdat Marjanne een aankondiging plaatste van haar kruidenwiel voor 2018. Hierbij trek je een kaart voor elke maand van het komende jaar. Een kruidenkaart, waarbij de wijsheid van het kruid een boodschap voor je heeft voor het komend jaar. Dat sprak het latent aanwezige kruidenvrouwtje in mij wel aan!

In de sfeervolle omgeving van de winkel Kruid en Ambacht zaten wij - een groep van 10 vrouwen - achter in de winkel aan een grote tafel rondom een cirkel van kruidenkaarten. Zo'n heerlijke winkel, met de geur van kruidenolie, zachte stoffen, heel veel wol om mee te vilten, stoffen geverfd met uienschillen en knollenwortels. Edelstenen, wierookbranders, spirituele boeken, kleding van biologische stoffen en nog meer van die dingen waar ik om onverklaarbare reden heel blij van word. Maar goed, winkelen in Kruid en Ambacht bewaar ik voor een andere keer. Nu was ik er op een avond voor een kruidenkaartlegging.

Laatst schreef ik al dat kruiden meer zijn dan smaakmakers, dat er ook een geneeskrachtige werking aan kruiden zit. Die geneeskracht is niet alleen voor ons lijf, maar ook voor de geest.

Elk van ons trok een kaart die symbool zou staan voor het hele komende jaar. Vervolgens trokken we om beurt een kaart voor elke maand van het jaar, die gold voor ieder van ons. Marjanne vulde het aan met haar uitgebreide kennis over kruiden; ideeën om het kruid te verwerken of een oefening. De boodschap van het kruid kan ieder van ons het komende jaar gebruiken om ons antwoorden te geven op vragen die dan bij ons leven.



Mijn kaart voor het jaar 2018 werd Meidoorn
De meidoornmens heeft een zachte en onschuldige uitstraling, maar ook een bepaalde felheid.

De maandkaarten werden:
Januari - Wilg - Wilgenmens is liefhebber van schoonheid en kan van kleine dingen intens genieten.
Februari - Ereprijs - opgelegde waarheid erkennen om eigen waarheid te herkennen.
Maart - Kamille - kamillezalf of -olie is een prachtig middel tegen buikpijn, zowel voor kinderen als volwassenen
April - Fluitekruid -
Mei - vrouwenmantel - de vrouwenmantelmens is zorgzaam en stoer. De woorden 'flink zijn' past goed bij deze mens
Juni - Zuring
Juli - brandnetel
Augustus - salie - spirituele oefening: zie en voel het zuchten van anderen, zodat je zelf een stap terug kunt doen
September - stokroos
Oktober - rode zonnehoed
November - braam - de verbinding met de hemel en de aarde voelen, maakt zacht èn stekelig
December - toorts - ik ben zacht voor mezelf, want ik bèn zacht



Elke kaart heeft een affirmatie en suggesties voor opdrachten voor dat moment. Bijvoorbeeld het maken van een notentaart, of het maken van een thee of olie. Maar ook spirituele en meditatieve opdrachten, zoals het visualiseren van de zon en deze opeten. Of het visualiseren van een poort die de last van je schouders neemt. Je kunt voor jezelf een keer een kaart trekken, maar ook voor een ander.

'Kruiden voeden de geest met hun diepere betekenis en ondersteunen het lichaam om in balans te blijven.'

Bij de kruidenkaarten hoort een boek met uitgebreide informatie over de kaarten: kruidenwijsheid. Informatie om in de sfeer van het kruid te komen. Een beschrijving van het type mens wat bij het kruid hoort. Informatie over de genezende werking - over hoe het kruid je kan helpen bij het zelfherstellend vermogen. Er staan visualisaties en meditaties in en ook wijst Marjanne je bij elk kruid op de wijze van het gebruik van het kruid.

'Figuurlijk leiden de wegen van de kruiden [je] langs de seizoenen van het leven, waarin ziekte een rol speelt net als het opbouwen van innerlijke krachten om het zelfhelend vermogen aan te spreken.'

Er zijn meerdere manieren om aan persoonlijke ontwikkeling te werken. In mijn eigen zoektocht filterde ik er 6 praktische manieren uit. Opruimen en minimaliseren, bezuinigen en budgetteren, zelf maken, yoga en meditatie, ritme en natuur. Maar ook binnen die thema's kun je eindeloos variëren. Afhankelijk van waar (op dat moment) je interesse ligt, waar je nieuwsgierig naar bent of wat dan op je pad komt. De een heeft meer met edelstenen, de ander meer met engelen. Je kunt je verdiepen in krachtdieren, boeddhisme, soefisme. De een wil alles weten over de maan ;-). Weer een ander wil alles weten over de energie van paarden. Het is maar net wat je aanspreekt. Het een is ook niet méér waar dan het andere. Er is ook niet één weg die de enig juiste weg is. Alles is een manier om onszelf beter te leren kennen. Bij mij ligt dan weer de nadruk op financien, dan de nadruk op yoga en dan weer op het huishouden. Dat zie je vervolgens terug in mijn blogartikelen. Momenteel zit ik in de natuur-fase : -).

Ik hoop dat je via deze blogpost mee hebt kunnen genieten van alle wijsheden van kruiden!

Warme groet,
Anita


Met dank aan uitgever A3 Boeken voor het toezenden van het boek en de kruidenset.







2

Zelf maken: carrotcake

Er zijn heel veel manieren om een carrotcake te maken. Origineel is mijn recept niet, maar ik heb er wel mijn eigen draai aan gegeven door het suikergehalte zo laag mogelijk te houden en deze carrotcake vraagt weinig keukengereedschap. Scheelt weer in de afwas ;-).

Weinig moeite, maar met groot resultaat!


Ingrediënten

200 gram zelfrijzend bakmeel
200 gram geraspte wortel (+ een beetje extra ter decoratie)
150 gram roomboter
100 gram lichtbruine basterdsuiker
2 eieren
1 theelepel koekkruiden/speculaaskruiden (desnoods alleen kaneel)

De topping:

200 gram roomkaas op kamertemperatuur
100 gram poedersuiker of 50 gram honing
50 gram boter op kamertemperatuur

Bereiding Cake

1. Rasp de wortels. Houd wat achter voor de garnering.
2. Doe bakpapier in een vierkante brownie bakvorm, of andere vorm.
Je kunt het papier met knijpers vastzetten en de hoekjes inknippen, zodat het beter in de vorm te vouwen is. Een andere tip is om het bakpapier nat te maken en verkreukelen. Het laat zich daarna heel eenvoudig in vorm duwen.
3. Mix de boter en de suiker tot een egaal mengsel. Mix dan de eieren er een voor een bij.
4. Zeef het zelfrijzend bakmeel en doe dit in gedeelten bij het botermengsel. Tussendoor mixen. De totale mixtijd hoeft niet lang, 5 minuten. Meng de geraspte wortel met een spatel door het beslag en schenk alles in de bakvorm. Strijk glad en duw het beslag indien nodig in de hoeken.
5. De oven voorverwarmen op 175C.
6. Bak de cake in 30-40 minuten. Kijk na 30 minuten of de cake gaar is. Je kunt met een breinaald, of satéprikker controleren of de cake van binnen goed gaar is. Als de naald er schoon uit komt, dan is het goed. Zo nodig nog wat langer in de oven.
Haal de cake uit de oven als hij klaar is en laat helemaal afkoelen.



Bereiding glazuur

1. Mix de roomkaas met de boter tot een romige crème. Voeg poedersuiker of honing toe en mix nog een keer door. Smeer de crème uit over de cake in een dikke laag. Strijk de bovenkant mooi glad. Voor een mooi effect, kun je wat achtergehouden wortelrasp over de bovenkant verdelen. Wanneer je wortelrasp erg nat is, kun je het op een stukje keukenpapier laten uitlekken. Mijn ervaring is dat het vervolgens in de koelkast in een afgesloten bakje heel mooi droog bewaard blijft. Zo kun je de cake van te voren bakken en de garnering er kort voor serveren op doen.
2. De cake smaakt het lekkerst buiten de koelkast, maar als je topping te zacht is, kun je ‘m in de koelkast zetten om op te stijven.

Fijn weekend allemaal! Ik ga weer een weekendje mediteren.

Warme groet,
Anita


[affiliate link naar de productvoorbeelden die je bij het bakken kunt gebruiken. Als je wat bestelt, ontvang ik een percentage, het kost jou niets extra. Ik verwijs alleen naar (web)winkels waar ik zelf koop of waar ik zelf zou kúnnen kopen]

9

Medelijden met de suikerbiet

Afgelopen jaar betrapte ik mezelf erop dat ik medelijden kreeg met de suikerbiet. Wat kon die arme suikerbiet er tenslotte aan doen dat wij massaal zijn suiker in de ban deden. Hij was immers als biet geboren en niet als suiker! Het was de mens die er suiker van ging maken. Was dat nou de bedoeling geweest van moeder natuur, dat het nut van de suikerbiet was om hele continenten van suiker te voorzien?! Was het überhaupt de bedoeling van moeder natuur dat de suikerbiet alleen nut zou hebben als uitgekookt (vrij letterlijk) product en zo sterk bewerkt tot suikerkorrels dat het in niets meer leek op het oorspronkelijke gewas?! Ik kon er niks aan doen, maar ik vond het zielig. Ik kreeg medelijden met de suikerbiet.

Moeder natuur weet namelijk meestal heel goed wat ze doet. Ze moet vast een andere bedoeling gehad hebben, toen ze de suikerbiet liet groeien. Dus kwam bij mij de vraag: wat deden wij met de suikerbiet vóórdat we het gingen verbouwen voor de suikerproductie?

Tot de 11e eeuw werd er in West-Europa geen suiker gegeten. Maar zo’n suikerbiet, die groeide toen al wel. Frank en vrij stond ‘ie daar op het veld (of in het bos?) tussen de rode bieten - familie - waarschijnlijk. Zich niet bewust van zijn toekomst. Zo zag ik dat voor me. Ik kan heel beeldend denken. Ik vroeg me af wat men vroeger met de suikerbiet deed? Wat maakte men daar van?


Medicinale werking

Ik leerde bijvoorbeeld dat de suikerbiet vroeger lang een medicijn geweest is bij tumors en kanker. Niet de biet zelf, maar het zaad. Dat werd in water werd gekookt en zou kankerwerende eigenschappen bevatten. Het werd onder andere bij leukemie gebruikt en kankers van de borst, slokdarm, klieren, hoofd, darmen, been, lip, long-, prostaat-, rectum, milt, maag en baarmoeder. Verder werd suikerbietsap in azijn aangeraden bij haaruitval en roos. Nicholas Culpepper [Kruidenman, botanist, apotheker, astroloog 1616-1654] beval sap van de suikerbiet aan voor hoofdpijn.

Dat maakt het voor mij zo interessant; dat een bepaald soort eten of een bepaalde gewoonte niet alleen maar ‘gezond’ of ‘ongezond’ is, maar dat er meer meespeelt. Dat het uitmaakt hoe je een gewas bewerkt hebt en welk deed je ervan gebruikt.

Recepten met suiker- en voederbiet

Ik kon op het grote web niet veel verschillende sites vinden met recepten met suikerbiet, maar ik vond wel een paar bladzijden uit 1945 bij de beeldbank van WOII. (zie link onderaan dit artikel). Met tal van manieren om suikerbiet of voederbiet te bereiden. Bietenjam, bietenbrood, kroketten (croquetten), bietenpap, bietenvla.

Ondertussen had ik wel heel veel zin gekregen om ook eens met zo’n suikerbiet te gaan koken! Gewoon, uit nieuwsgierigheid. Het mocht ook mislukken, maar ik wilde koken met een suikerbiet gewoon eens ervaren.

Ik heb geprobeerd om aan een suikerbiet te komen, maar dat is niet gelukt. Eentje meepikken van de stapels die langs het land lagen, dat was ook geen optie – alhoewel heel aantrekkelijk – dat blijft diefstal.  Toevallig werden er op de school van de kinderen voederbieten uitgedeeld en daar ging ik mee aan de slag. (De knol moest wel op een goed moment voor mij wachten, maar hij liep nog niet weg, toen ik het er eindelijk aan toe had.)

Hoewel jam en stroop en kroketten mij heel aantrekkelijk leken, besloot ik het mezelf niet te moeilijk te maken en mijn voederbiet te verwerken tot gebakken plakjes.


Hoe bereid je een suiker- of voederbiet

Ik sneed kop en kont van de knol af. Zodat het modderige gedeelte er af was en hij in de pan paste. Vervolgens bracht ik ‘m aan de kook en zette toen – geheel in de sfeer van traditionele kookmethodes – de pan in een hooikist om verder door te garen. Mijn hooikist is onze koelbox (ooit tweedehands gekocht voor €10) en een oude wollen kinderdeken.
Dat liet ik een dag en een nacht staan en toen haalde ik de biet eruit. Ik ben het met je eens; het ziet er totaal niet appetijtelijk uit! Wat ook niet appetijtelijk is, is die specifieke geur. Die komt naar mijn idee niet van de bieten, maar van de grond die nog aan de bieten zit. Als je dat gaat koken, dan krijg je die gronderige, weeïge lucht. Dat maakt de beleving niet veel beter.








Ik sneed de schil er royaal om weg en sneed de knol in plakjes.
In een kom deed ik kruidenzout met veel olijfolie. Hierbij deed ik de plakjes voederbiet en zorgde dat beide kanten goed bedekt waren met olie. Vervolgens op een stuk bakpapier op de bakplaat en in de oven op 180C of 200C. In de gaten houden wanneer het klaar is.

Nu ik het recept van 1945 weer teruglees zie ik helemaal niets over zout erover doen, dus hier was mijn eigen creativiteit aan de gang gegaan.






Het resultaat

En dan het belangrijkste: ‘was’t wat?’
Ja en nee. Ik heb er van geproefd (je ziet op de eerste foto een stukje biet waar ik een hapje uit genomen heb. In mijn herinnering was het wel lekker - beetje half krokant, half zacht -  maar had ik teveel zout gebruikt. Overigens beweren mijn kinderen dat ik gezegd heb dat ik het niet lekker vond. Dus we leven een beetje in verschillende belevingswerelden :-). Verder had ik geen klandizie voor dit superleuke experiment en is het uiteindelijk in de kliko beland. Maar soms is het resultaat niet het belangrijkste, maar de dingen die je leert onderweg er naartoe. Ik heb in ieder geval weer veel geleerd over de herkomst van eten dat wij zo gewoon vinden.

Het verschil tussen een suikerbiet en een voederbiet

Tot slot nog even kort het verschil tussen deze twee soorten bieten. Ze stammen beide af (evenals rode biet) van de zeebiet (beta vulgaris). De voederbiet heeft een lager suikergehalte en wordt meestal als diervoeder gebruikt. De suikerbiet is wit. De voederbiet is rood/oranje.



Bronnen; Suikerwijzer
https://suikerwijzer.nl/de-geschiedenis-van-suiker/

https://mens-en-gezondheid.infonu.nl/gezonde-voeding/119929-de-geneeskracht-van-suikerbiet.html

https://www.erfgoedleiden.nl/schatkamer/beeldbank-wo-ii/zoeken-in-beeldbank-woii/weergave/record/layout/default?id=156aa480-26be-11e3-87e3-3cd92befe4f8

https://www.hunebednieuwscafe.nl/2017/10/verhaal-biet-suikerbiet-voederbiet-snijbiet-en-rode-biet/  

Kijk vooral ook even de aflevering van Keuringsdienst van waarde over suikerbiet en suikerriet. We zijn ons nu heel erg bewust van de negatieve effecten van suiker op onze gezondheid. Maar er speelt ook nog een moreel aspect mee. Vroeger zou ik gedacht hebben dat suikerriet een stukje beter was. Maar moreel gezien is het eigenlijk niet verantwoord om suikerriet te kopen als je ziet hoe de arbeidsomstandigheden zijn. Dan is het kopen van suiker van de suikerunie nog een betere keus.

6

Zelf maken: vanillesuiker

Een van de eerste dingen die ik zelf ging maken is vanillesuiker. Dat wil zeggen; ik ging natuurlijk de cake waar de vanillesuiker in ging ook zelf maken, maar ik bedoel de basisingrediënten.

Wanneer je meer from scratch gaat koken, ga je je onwillekeurig afvragen wat er eigenlijk in zo'n pakje van het een of ander zit. Net als met vanillesuiker dus. Wat is dat eigenlijk? Zit er wel suiker in? Zit er eigenlijk wel vanille in? Ik kwam al snel tot de conclusie dat er 9 van de 10 keer alleen maar vanillearoma aan te pas kwam en ik besloot het zelf te maken. Het is wederom verbazend simpel!



Doe fijne kristalsuiker in een glazen potje dat je goed kunt afsluiten. Een schoon jampotje volstaat. Doe daar - gebruikte - vanillestokjes bij. Elke keer als er in het recept gesproken wordt over een zakje vanillesuiker, gebruik je een eetlepel van je zelfgemaakte vanillesuiker. Meestal breng ik die eetlepel weer in mindering op de andere hoeveelheid suiker die het recept vraagt.



Overigens maakte ik het eerder met het merg uit nieuwe vanillestokjes. Een paar lezeressen deden me de tip aan de hand om gebruikte stokjes te nemen. De stokjes die je overhoudt als je het merg in een baksel hebt gebruikt, steek je in je potje met suiker. Er zit altijd nog wel wat merg aan en dat trekt in de suiker. Af en toe aanvullen met nieuwe suiker. Dat maakt deze vanillesuiker nòg voordeliger en efficiënter met grondstoffen!

Warme groet,
Anita




4

Kruiden zijn meer dan smaakmakers

Ik ben opgegroeid met kruiden. Niet zozeer in de tuin of bij het koken, maar mijn moeder had/heeft altijd allerlei losse theeën in huis. Voor elke aandoening was er iets. Ze vertelde/vertelt er altijd bij waar het voor was. Had ik maar een beter geheugen, dan bleef er nog eens iets hangen...Brandnetel, Sint Janskruid, salie, venkel. Toch, er is wel wat blijven hangen en dat is toch wel een interesse in kruiden en hun werking. Dat heb ik dan toch maar van mijn moeder geleerd.
Brandnetel, zuiverend.
Venkel, verzachtend.
Kamille, kalmerend.



Volgens het voedingscentrum zijn kruiden en specerijen smaakmakers. Niet om nu meteen weer kritiek te hebben op het voedingscentrum, maar kruiden zijn véél meer dan smaakmakers. Ze hebben niet alleen een medicinale werking, al eeuwenlang, maar helpen bij het verteren van ons voedsel. Kruiden werken namelijk heel goed in op onze spijsvertering. Voeding en kruiden ondersteunen elkaar.

Die kant van kruiden wordt erg onderbelicht. Je ziet ook dat kruidentheeën vroeger op de verpakking hadden staan waar het voor was, voor een goede nierfunctie bijvoorbeeld, of voor een goede doorbloeding. Maar dat mag allemaal niet meer. Dus je koopt nu een zakje brandnetelthee en zoekt op internet op waar het voor is. Bij winkels als de Tuinen waren de schappen vroeger ingedeeld op de aandoening. Als je iets voor je huid zocht, dan ging je naar het betreffende vak, maar dat mag allemaal niet meer zo geadverteerd worden. Weet niet hoe dat exact is geregeld, maar het moet van 'De Overheid'.

Ik kook met wat ayurvedische invloeden. Ayurveda is de oude Indiase levenswijze en gaat er van uit van een holistische kijk op gezondheid en dat niet ieder mens eenzelfde spijsvertering heeft. Als je leeft volgens jouw eigen dosha, dan voel je je gezonder, evenwichtiger en hebt meer weerstand tegen ziekten.

Volgens de ayurveda hebben kruiden en specerijen hun eigen specifieke werking.

Gember
Gember stimuleert het spijsverteringsvuur, helpt afvalstoffen verbranden. Ook helpt gember tegen braken en reisziekte.
Ik haalde bijvoorbeeld altijd gembercapsules bij de drogist als ik een vliegreis in de planning had.

Kaneel
Kaneel geeft een gematigde warmte af aan het gehele maag-darmkanaal. Het wekt daardoor de eetlust op en stimuleert de vertering en de opname van voedingsstoffen. Afvalstoffen worden ook gemakkelijker verbrand

Komijn
Voldoende gebruik van komijn zorgt voor een goede spijsvertering en een goede opname van voeding in de darmen. Het is een ideale specerij bij winderigheid, bloedarmoede en darmkrampen. 

Koriander
Korianderzaadjes zijn verkoelend van energie, maar bevorderen toch de spijsvertering. Laat de zaadjes even in wat warm water trekken en je hebt een drankje dat prima werkt tegen diarree, buikkrampen, winderigheid en overdreven dorst. Korianderzaad wordt wegens zijn zuiverende werking ook wel ingezet bij huidaandoeningen

Kurkuma
Kurkuma is ayurvedisch gezien bitter en scherp van smaak en daardoor is zijn werking zuiverend. Zeer weldadig bij alle aandoeningen die worden veroorzaakt door een teveel aan afvalstoffen. In combinatie met melk en honing werkt kurkuma goed tegen verkoudheden, een hese stem en longklachten.

Laurier
Laurier stimuleert de eetlust en de spijsvertering. Helpt bij indigestie, maagpijn, hoest en te veel gas in de darmen. Hij zuivert moedermelk, regelt de menstruatie en vermindert slechte adem.

Zout
In de ayurvedische keuken wordt wel zout gebruikt, maar altijd in harmonie met de andere ingredienten. Zout wakkert het spijsverteringsvuur aan. Het zorgt ervoor dat voedsel beter wordt verteerd, maar stimuleert ook de bevochtiging van de darmen. Het roze himalayazout bevat meer mineralen dan zeezout. Himalayazout werkt verkoelend, terwijl zeezout verwarmend werkt.

Als je kruiden goed laat werken in combinatie met je voeding (en al die andere dingen, zoals lifestyle, stress) dan zijn kruiden van toegevoegde waarde. Voor mij zijn kruiden veel meer dan smaakmakers.

Warme groet
Anita

Ik maakte gebruik van informatie uit het Ayurveda kookboek van Lies Ameeuw.  [affiliate link]

8

Zelf doen: ananas inmaken

Vroeger liep ik met een grote boog om een verse ananas heen. Die stekelige bladeren, die schubbige schil. Nee, doe mij maar ananas in stukjes uit blik. Da's een stuk makkelijker!



Maar er is niks veranderlijker als de mens. En omdat het zo ontzettend veel voldoening geeft om zelf dingen te doen en te maken, snij ik tegenwoordig zelf ananas en maak het in. En ik ontdekte dat dat helemaal niet zo moeilijk is! Mijn eerdere werkwijze was - heel down-to-earth - met een mes, maar sindsdien is de vooruitgang ingetreden en snij ik 'm met een ananassnijder. Normaal wil ik vooral niemand aanzetten tot het kopen van overbodige huishoudelijke gadgets die lades en kasten onnodig vol maken, maar ik had nooit geweten dat zo'n boor zoveel handiger is als een mes, als er geen ananassnijder in een kerstpakket had gezeten. De overige gadgets uit het kerstpakket, zoals een aardbei ontkroontang, meloenpartensnijder, sinaasappelsnijder, die blijven discutabel. Maar die ananasboor heeft zijn nut wel bewezen.

Ananas inmaken is ook nog eens verrassend simpel. Je kunt het natuurlijk ook invriezen, maar alles wat ik kan inmaken, scheelt mij ruimte in de vriezer.

Snij je ananas in stukjes. Doe ze in een pan met water.






Neem op 1 ananas ongeveer 400 ml water. In ieder geval zoveel dat de ananas onder water staat. Doe daarbij 150 tot 200 gr. (fijne)kristalsuiker. De vorige keer deed ik er veel meer (400 gr) suiker in, maar dat vond ik echt overdreven. Het mooie van zelf maken is dat je zelf invloed hebt op wat er in gaat. Suiker is een makkelijk conserveermiddel, maar 400 gr was echt overdreven. Met deze verhouding is de houdbaarheid ook goed en is het een stuk minder zoet. Voor deze foto's gebruikte ik 150 gr.



Roer en breng het aan de kook zodat de suiker oplost.

Maak conservenpotjes en deksels schoon. Ik was ze grondig af en zet ze dan in een stoominzet boven een pan met water dat ik aan de kook breng. Zo ontsmet ik de potjes en deksels.




Schep en schenk de ananas over in de potjes. Doe dit als het nog heet is, dat zorgt er namelijk voor dat de potjes vacuüm kunnen trekken. Veeg de rand schoon met een stuk keukenpapier. Draai het deksel er op en zet het potje op de kop op een houten plank weg om vacuüm te trekken. Niet op
een koud - stenen - aanrechtblad, hierdoor kan je potje gaan barsten. Tenminste, dat heb ik me laten vertellen. Kan niet uit ervaring spreken, maar ja, ik zet het dan ook op een houten plank ;-). Als het wat afgekoeld is, kun je de potjes rechtop zetten. Zo heb je heel eenvoudig zelf ananas houdbaar gemaakt. Met als enig conserveermiddel: suiker. En daarvan heb je precies zoveel gebruikt als je verantwoord vindt.


Van deze ene ananas op de foto maakte ik 3 potjes.





Het komend jaar wil ik elke vrijdag een bericht plaatsen dat gaat over zelf maken of zelf doen. Omdat het zo ontzettend veel voldoening geeft om iets zelf te kunnen maken. Dit past bij de zes praktische manieren om meer richting aan je leven te geven.

De linkjes naar de ananasboor is een affiliate link. Wanneer je iets besteld, krijg ik een klein percentage. Het kost jou niets extra's.


20

Spiritualiteit werkt in de tuin

De winter is niet het eerste seizoen waarbij je aan tuinieren denkt. De planten zijn in rust, het blad is afgestorven. In de winter is de natuur in zichzelf gekeerd. Het teert op de eigen reserves, maakt intern schoon schip. Er hoeft niet in de tuin gewerkt te worden. Het leven speelt zich niet buiten af, maar binnen.

Wij hebben de neiging om in de winter door te gaan met ons drukke en goed gevulde leven. Te leven alsof het zomer is. Maar als het je lukt om je te verbinden met de verstilling van de winter in de natuur, kun je zelf ook verstillen. Door verbinding te maken met de natuur om ons heen, maken we verbinding met de natuur in onszelf. En dan blijkt er in die ogenschijnlijke rust van de winter juist heel veel te gebeuren. Er ontstaat een diepere geestelijke rijkdom. Je ziet opeens weer helder, kunt hoofdzaken van bijzaken beter onderscheiden. Net zoals de structuur van de takken van bomen zichtbaar wordt als het blad er af is. Als je je met die aspecten van de winter kunt verbinden, kun je in het voorjaar met nieuwe energie je hoofd weer boven de grond uit steken.



Dit artikel schreef ik eerder voor inspirerend leven.

Gelezen ter inspiratie: Spiritualiteit werkt in de tuin door J. van de Rest
2

Zelf maken: pindarotsjes

Het zijn die simpele dingen die zo leuk zijn om zelf te maken. Zo simpel, dat je vaak zelf niet op het idee komt. Pindarotsjes bijvoorbeeld. Zo eenvoudig om te maken en als je je ingrediënten goed inkoopt, stukken goedkoper en/of lekkerder dan die van de winkel of speciaalzaak. En ontzettend leuk om met de (klein)kinderen te maken!



Ik gebruik altijd doppinda's. Ont-dop ze, wrijf het vliesje er van af en zorg dat de pinda's in twee helften vallen. Smelt de chocolade van je keuze au bain Marie. Bij de gesmolten chocolade doe je zoveel pinda’s totdat je het idee hebt dat er niets meer bij kan. Omscheppen zodat alle pinda’s bedekt zijn met chocolade. Dan met twee (koffie/dessert) lepels hoopjes er uit scheppen en op bakpapier of siliconenmat draperen. Vervolgens hard laten worden.

Hier had ik de chocolade van een Sinterklaasletter (plus een restje chocolade) en een zak doppinda's van 300 gr. en dit gaf 42 pindarotsjes.





Heel fijn weekend gewenst!

Warme groet
Anita


8

Je huis reinigen met een smudge stick

Je kent het misschien wel, dat je een huis binnenkomt en dat je je onmiddellijk op je gemak voelt, je welkom voelt. Zo'n huis wat sfeer ademt. Het omgekeerde kan ook gebeuren; je komt in een huis waar de sfeer bedrukt is, of ronduit onplezierig. Je kunt het bijvoorbeeld ook merken als je in een huis komt waar ziekte is geweest of zwaar verdriet. Dat gaat in de muren en de meubels zitten, als het ware.



Een tijd terug kocht ik voor het eerst een smudge stick (bijvoorbeeld hier). Een smudge stick wordt meestal gemaakt van (witte) salie bladeren en gebruikt om je huis energetisch te reinigen. Ik wilde dat ook wel eens op ons eigen huis uit proberen. Zou ik er oud zeer en oude patronen mee kunnen uiteedrijven? En ruimte maken voor nieuwe energie? Ik zette ramen van slaapkamers open en beneden deuren, voor zover dat kon. Ook de dakramen zette ik open. Ik stak mijn smudge stick aan en liep er mee door alle kamers van ons huis. Heel rustig en aandachtig. Op sommige plekken merkte ik dat de rookpluim flink was en op andere plekken bleef er maar een klein pluimpje over. Soms ging hij ook uit. Tussendoor stak ik de stick dan weer aan door 'm in een kaarsvlam te houden. Heel boeiend om de rookpluim te volgen. Gek genoeg bevestigt zo'n rookpluim wel een beetje wat je zelf al dacht. Ik vond het in ieder geval leuk en zinnig genoeg om het deze week nog een keer te doen.




Het nieuwe jaar is bij uitstek geschikt om je huis te ontdoen van energie die je niet mee wilt nemen in het volgend jaar. Alle kookgeurtjes, gourmetwalm en het bedompte van het binnenleven kun je laten verwaaien met zo'n smudge stick. Met ramen en deuren open haal je frisse lucht binnen en nieuwe energie.

Dan kun je opgeruimd aan het nieuwe jaar beginnen.

Warme groet
Anita


8

Nieuwjaarswens 2018

Mijn wens voor jullie voor het nieuwe jaar is: volg de natuur en ont-dek de natuur in jezelf. 





Wees als het voorjaar en open wat er binnen in je besloten ligt. 




Wees als de zomer en laat tot bloei komen wat je gecultiveerd hebt. 




Wees als de herfst en laat los wat je niet meer mee wilt nemen en oogst wat je hebt gezaaid.




Wees als de winter en keer naar binnen, naar je basis en je structuur.





Bedankt voor het lezen van mijn schrijfsels het afgelopen jaar. Bedankt voor jullie warme reacties. En voor degenen die zelf ook een blog bijhouden: bedankt voor jullie stukjes.

Een heel goed 2018 gewenst!


Hartelijke groet
Anita


9