De basis van een simpeler leven

Toen ik begon met een simpeler leven had ik niet heel duidelijk voor ogen hoe ik dat ging aanpakken of hoe mijn leven er vervolgens uit moest zien.
Wel had ik een onbestemd gevoel dat er meer in het leven moest zijn. Dat het hollen van het een naar het ander en alleen maar bezig zijn met bezig zijn, niet de voldoening gaf waarvan ik toch ergens diep van binnen dacht dat die er wel moest zijn in het leven.


Op het eerste gezicht lijkt het vlugge leven heel makkelijk en relaxt, want het klinkt allemaal wel lekker makkelijk: was in de droger, kant en klaar maaltijden, online winkelen, uit eten, reizen, voor sommigen misschien zelfs hulp in de huishouding. Al het ‘werk’ besteed je uit. Alles wat samenhang geeft aan het leven, laat je doen door anderen. 

Maar als je uitrekent hoeveel tijd het kost om een bestelling te plaatsen bij de pizzeria of bij de snackbar en de tijd die het kost om het op te halen (of de tijd waarop je er op zit te wachten)....hoe makkelijk is het dan nog? In een half uur kun je ook een andersoortige maaltijd klaar maken. Eentje die gezonder is en minder afval geeft. En meer voldoening. En het enige dat je hoeft te doen is je daarin te bekwamen.

Een weekendje weg omdat je het zo druk hebt gehad op het werk, klinkt wel heel aanlokkelijk. Maar waar wil je aan ontsnappen als je steeds de behoefte hebt om er tussenuit te gaan? Als je minder werkt heb je ook minder de behoefte om er tussenuit te gaan. Dan is thuis de rustige basis.

Eerst had ik dus geen idee waar ik op terug moest vallen. Er was namelijk niks. Geen idee had ik. Behalve iets vaags als meer rust, meer tijd om te schrijven en te lezen, meer echte aandacht voor het gezin, meer een thuisbasis maken.
Gaandeweg kreeg dat vorm. Door mijn kastjes op te ruimen, meer zelf eten te maken, meer biologisch te gaan eten, budgetteren om grip te krijgen op de financiën. Door aan yoga en mediteren te doen. Ik ontdekte dat er veel meer te leren valt over de taken rond het huishouden dan je op het eerste gezicht denkt. Het is de ideale manier om je leven vorm te geven. Sterker nog, het huishouden is het leven zelf.

Afgelopen herfstvakantie was weer razend druk, dat het leek alsof ik weer in oude tijden leefde. Het geld vloog er uit, we deden een uitstapje naar de Apenheul waarin we ons uiteindelijk niet hielden aan mijn tips om uitstapjes te besparen. Het was namelijk koud en het regende; buiten je bammetjes opeten was net even wat beter te doen met warme chocomel en een broodje warme kroket.
Die vakantie begon zo gemoedelijk met de rust van spelende en knutselende kinderen. Hun verjaardag aan het eind van de vakantie, die had ik wel onder controle. Dacht ik. Cadeaus had ik al vroegtijdig uitgezocht en verdeeld over de gevers. Ik had al nagedacht over schooltraktaties en er waren al gesprekken geweest over hoe ze hun kinderfeestje wilden vieren (elk hun eigen wordt het dit jaar). Bezoek aan een familielid hadden we maar overgeslagen om tijd uit te sparen. Klinkt allemaal best verstandig.

Maar ik was even vergeten hoe aanstaande jarige kinderen daaaaagen van te voren beginnen te stuiteren van spanning. En man o man, het lijkt misschien wel heel efficient, zo’n verjaardag van een tweeling – dan ben je in een keer klaar – maar het is gewoon plannen voor twee! Alsof ik de organisator was van een feestlocatie en een dubbele boeking had! Ze zijn tenslotte ook allebei jarig. En beleven hun verjaardag op hun eigen manier en verdienen het om elk de aandacht te krijgen. Met de cadeaus leek het wel Sinterklaas: overal moest ik de naam op zetten (ik had ook de cadeaus namens de opa’s en oma’s geregeld, dat kies ik uit naar draagkracht).


Terwijl ik zaterdag voor de zoveelste dag in de keuken stond – deze keer om Gemma te helpen met taart bakken - dacht ik aan ontsnappen. Ik had er wel even genoeg van. De kinderen lijken momenteel helemaal niks te moeten hebben van mijn suikervrije en e-nummer en afvalvrije levensvisie. Zij willen snoep! En het liefst in uitdeelzakjes. En veel fondant op de taart! In alle kleuren van de regenboog. En chips, ook graag in uitdeelzakjes. En dat spul belandde natuurlijk ook wel in mijn mond, want ik was inmiddels ook gestresst en moe…

Alle plastic en suiker die in normaal gesproken buiten de deur hou, kwam in een week tijd in zulke grote getale op me af dan ik in lange tijd gezien heb. 
Ik hou heel erg van zelfgemaakt enzo, maar na de zoveelste dag in de keuken (Gemma wilde een feestelijke taart met een gekleurde laag botercreme – ze had helemaal in haar hoofd hoe het moest. Ik niet, dus was het verstandig om eerst een keer die botercreme op proef te maken. Ik kijk tenslotte HHB en daar zie ik dat dat moeilijk is) had ik het zaterdag echt wel even gehad.

Hier wilde ik wel graag aan ontsnappen, aan al die drukte en het gevoel geleefd te worden. Ik claimde alvast de maand november als de maand waarin ik niks plan, koop of snoep. Gaat ‘m niet helemaal worden denk ik, want in ieder geval twee kinderfeestjes en een kraamvisite.

Maar wat ik me vooral realiseerde – en nu kom ik bij het punt wat ik wil maken – was dat ik nu weet waar ik op terug wil vallen. Op een yoga oefening in de ochtend. Een meditatie in de avond. Op een schoon huis dat aan kant is. Op een strak budget. Op tijd om te lezen en te schrijven en die muts voor Ellie af te breien. Op balans en ook een beetje regelmaat. Op gevarieerde gezonde maaltijden. En het mooiste is dat ik weet dat het me niet veel moeite meer kost om er naar terug te keren. De basis is er.



Manieren die ik gebruikt heb om meer richting aan mijn leven te geven:
* mijn huis opruimen, een kastje per dag
* leren te koken, echt koken.
* moestuinieren
* leren mediteren
* budgetteren, bezuinigen, consuminderen, besparen
* leren om iets zelf te maken (breien, haken, schilderen, tekenen, houtbewerken)
* de natuur in










17 opmerkingen

  1. Klinkt heel gestrest, en dat zijn die feestjes vaak ook. Achteraf denk je dan, was toch best gezellig.. Ik zie ook altijd erg tegen die drukte op, kan er ook niet mee overweg maar naderhand was het toch geslaagd en gezellig en daar doe je het voor. Sterkte met de voorbereiding.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik wil er van genieten omdat het ook heel snel weer voorbij is. Maar als ik er in zit vind ik het wel heel erg druk. Dan voel ik wel dat ik er zelf bij in schiet.

      Verwijderen
  2. Die zoektocht. Lekker dat je die achter de rug hebt en dat je weet waar je basis zich bevindt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het is inderdaad steeds een zoektocht. Naar wat teveel is en naar wat welkom is.

      Verwijderen
  3. Het is altijd dubbel he, met feestjes en zo. Stress versus plezier met dit soort dingen.
    Heel fijn dat je een basis hebt om op terug te vallen. Heerlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Klopt, dat dubbele. Het is fijn om de verjaardagen te kunnen vieren, dat iedereen er is, maar het is tegelijk wel een heel circus.

      Verwijderen
  4. Klinkt heel gestrest, en dat zijn die feestjes vaak ook. Achteraf denk je dan, was toch best gezellig.. Ik zie ook altijd erg tegen die drukte op, kan er ook niet mee overweg maar naderhand was het toch geslaagd en gezellig en daar doe je het voor. Sterkte met de voorbereiding.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hier precies hetzelfde verhaal zondag, maar dan half zo druk en alsnog knettergek. En toen iedereen weg was en de kinderen sliepen was alles eigenlijk zo maar opgeruimd en was ik opeens niet moe meer.
    Maar het terug kunnen vallen op een opgeruimd huis, regelmaat en rust. Heerlijk... Stiekem was het fijn dat maandag school weer begon, het mooi weer is en we gedwongen naar buiten mogen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Als je inderdaad maar eerst die basis van dat opgeruimde regelmatige huishouden hebt, dan weet je ook wat er weer uit moet. Hier was het maandag margedag, die hebben we gebruikt om de schooltraktaties te maken.

      Verwijderen
  6. Het is ook enorm druk, zo'n dubbele verjaardag van 2 jonge kinderen van dezelfde leeftijd. Vooral het verdelen van je aandacht, zelf genieten en het daarbij ook verantwoord willen houden, is erg lastig. Dat vind ik bij een enkele verjaardag al. Ik had een paar weken terug ook een dubbele verjaardag. Weliswaar geen tweeling en het stuiteren van te voren viel mee, maar beiden kinderen voor wie het door omstandigheden belangrijk is dat ze alle aandacht krijgen. Ik ben tevreden achteraf, maar dat kwam ook omdat ik deze keer spontaan veel hulp kreeg van alle andere volwassen kinderen. Iedereen zat ineens in de keuken te snijden/smeren etc. voor het avondeten. Zodoende heb ik zelf ook kunnen genieten.
    Een inspirerend blogje om te lezen! Ik zal in de komende tijd aan de slag gaan om ons leven op allerlei gebied op orde te krijgen. Mijn basis is mijn geloof, daar heb ik eerst aan gewerkt. Vanuit die basis, wat een enorme rust geeft, kan ik aan de slag om andere gebieden aan te pakken. Ik ben benieuwd! Er komt vast weleens wat voorbij op mijn blog.
    Groetjes, Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh, dat vind ik mooi dat je het geloof noemt. Want dat is eigenlijk nog een diepere basis.

      Verwijderen
  7. Ik ben het zo met je eens dat zelf koken echt niet ingewikkelder hoeft te zijn dan afhalen of uit pakjes en zakjes. Je moet alleen eventjes weten hóe. Maar dat is tegenwoordig ook niet zo moeilijk meer. Werkelijk álles kun je op het internet vinden...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Klopt! Ik zoek allerlei kooktechnieken op op internet. In het begin is het natuurlijk wel meer werk, want je bent er nog niet bedreven in, maar uiteindelijk krijg je er de slag van te pakken. Je moet voor jezelf als het ware een repertoire opbouwen. Bijvoorbeeld zelf aardappelpuree maken. Of een tomatensaus. En van daaruit kun je weer varieren.

      Verwijderen
  8. Ik kan me helemaal voorstellen hoe je kinderen je plannen (onbedoeld en onbewust) dwarsbomen. En dat je uit pure stress en vermoeidheid dan ook zo'n geglazuurde roze koek naar binnen werkt. Tenminste, dat doe ik in dat soort situaties.. Voor alles is ene tijd, straks (nu) weer terug naar het simpele leven.. Gefeliciteerd nog, met de kindertjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat fijn dat je dit voor jezelf weet nu, en dat je dit ook makkelijk kunt implementeren. Zelfkennis is een groot goed!

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
  10. MIJN VRIEND KREEG TERUG MET DE HULP VAN DR. ISIKOLO EN IK BEN ECHT OVERWELDIG
    Hallo allemaal, ik ben Marie Barend. Toen alle hoop verloren was om mijn relatie tussen mij en mijn vriend weer te laten werken, ging ik online op zoek naar hulp en ik las en nam contact op met DR ISIKOLO die kwam en alles repareerde en hij zal de rest van mijn leven door mij gewaardeerd blijven. Te vaak heb ik emotionele trauma's doorgemaakt vanwege de eindeloze problemen die ik had met mijn man en het leidde tot onze breuk en daarom zocht ik hulp en ontdekte DR. ISIKOLO die mij te hulp kwam. Hij vertelde me de procedures en spoorde me aan om eraan te voldoen, wat ik graag deed en hij stelde het proces van het vinden van oplossingen voor mijn problemen niet uit en ik kreeg het resultaat in slechts 2 dagen, zoals hij mij verzekerde. Doe geen moeite om elders hulp te zoeken, want hij is te goed in het helpen van mensen. Hij is betrouwbaar en eerlijk, dus sms hem nu via WhatsApp: +234-8133261196 of zijn e-mail: isikolosolutionhome@gmail.com

    BeantwoordenVerwijderen

Wat fijn dat je meeleest. Reacties zijn welkom!