Inspirerende minimalisten en consuminderaars

Als het op consuminderen en minimaliseren aankomt is het nooit genoeg. Het kan tenslotte altijd minder. Als je dat zelf niet zegt, dan zegt een ander het wel tegen je. En zo is het nooit genoeg. En dat is best tegenstrijdig aan het begrip consuminderen.

Een tijd lang had ik last van ‘hoe doet een ander dat toch!’. Niet verwonderlijk was dat in een periode dat de onkosten ons om de oren vlogen. Als ik dan las over gezinnen die van één salaris kunnen leven en óók kunnen sparen én kunnen aflossen dan vroeg ik me eerlijk gezegd echt wel af hoe die dat toch deden.

Gepieker over geld is iets wat ik heel onplezierig vind. Ik word er zorgelijk en gestrest van. Steeds afwegen en uitstellen van aankopen. Herhaaldelijk moeten zeggen dat iets niet gekocht kan worden omdat er geen budget voor is; het maakt een zurig mens van me. Ik raak er echt van uit mijn hum. En ik wil die zorgelijkheid niet overbrengen op mijn kinderen. Bewust omgaan met geld en tijd, spaarzaam zijn, ja allemaal prachtige waarden om aan kinderen over te brengen. Maar niet de zorgen over geld, daar komt weinig goeds van.

Het is een grote valkuil om in te vallen; kijken naar hoe een ander het doet. Want situaties zijn nooit een op een te vergelijken. Het was vooral voor mij een teken dat ik uit het oog was verloren – of dacht te zijn verloren – waar het mij om gaat. Het gaat nooit puur om het geld, maar het gaat om wat het je oplevert. Soms zorgen, soms vrijheid. Soms lusten. Soms lasten. (klik hier voor de lessen die geld mij geleerd hebben).

Het was echt een periode waarin ik moest omzien naar de stappen die ik had gezet. Om te kijken naar wat er al ten goede veranderd is.

Ook het inzicht dat wij weliswaar niet leven van een salaris, maar doordat wij beiden parttime zijn gaan werken, we wel een salaris hebben laten vallen, gaf me weer moed. Zo beschouwd doen we het niet gek.
Hoewel ik deze verdeling van gezin en werk graag zo wil houden, begin ik wel de grens te voelen van ons inkomen. Consuminderen is een kant van het verhaal, maar inkomsten is de andere kant. Het huis en huisraad roepen toch wel om het nodige onderhoud en de kinderen worden groter en daardoor duurder. Dus of het haalbaar is om met het huidige aantal uren te blijven werken (32 uur en 20 uur) dat vraag ik me af.

Zo volgde ik de lijn terug naar de personen die mij in de loop der jaren hebben geïnspireerd. Allemaal op verschillende momenten en misschien heb ik het toen niet zo beseft, maar nu achteraf zie ik dat ze ergens een zaadje hebben gezaaid waar ik later van heb kunnen oogsten.


Due South
Ik ben benieuwd of jullie deze tv-serie kennen. De serie gaat over de Canadese Mountie Benton Fraser. Opgegroeid in afgelegen gebied, kent de bergen en de bossen op zijn duimpje. Hij vertrekt naar Chicago om de moordenaar van zijn vader te vinden.
Voor mij is hij een minimalist pur sang. Hij gebruikt in de grote stad Chicago zijn vaardigheden als spoorzoeker. Hij ziet alles, hij hoort alles. Hij heeft niets nodig, hij leeft met het meest noodzakelijke.
Iets in de levensstijl, helemaal teruggebracht naar het strikt noodzakelijkst, heeft een grote aantrekkingskracht op mij. Hij leest de mensen zoals hij de dieren en bossen en de bergen leest. Hij werd natuurlijk gezien als iemand uit een achtergesteld gebied, maar feitelijk was hij veel slimmer dan de mensen in de bewoonde wereld.

Dat, en hij was gewoon erg aantrekkelijk. En die hond is ook een schatje ☺



Aflevering van BBC To Buy or Not to Buy
De BBC had (of heeft nog steeds)  een aantal day-time-television programma’s over wonen. In de reeks To Buy or Not to Buy mochten stellen die op zoek waren naar een huis drie huizen bekijken en een er van uitproberen.
Deze bewuste aflevering zag ik in de tijd waarin steen en been werd geklaagd over hypotheken voor starters. En dan vooral dat het vrijwel onmogelijk was om een fatsoenlijk huis te vinden voor het bedrag dat de bank verstrekte.
En in deze aflevering was een jong stel, halverwege de 20. Ik geloof dat de ene in het onderwijs werkte en de ander bij de politie. Geen topbanen dus. Als ik me niet vergis hadden zij 100.000 pond gespaard!! Zij hadden heel zuinig geleefd om dit te bereiken, maar ze zagen er niet uit alsof ze veel hadden gemist in hun jonge leven. Hoezo een starter kan niks op de huizenmarkt?!
Elke keer als ik denk dat iets voor altijd buiten mijn bereik ligt, denk ik aan dit stel.



Judith Levine, Not buying it. 
Deze vrouw was te gast bij Oprah Winfrey. Als persoon is ze me bijgebleven omdat ze heel sterk leek naast Oprah. Maar vooral haar verhaal is me bijgebleven.
Zij en haar man besloten om een jaar lang niets te kopen. Niets wat niet strikt noodzakelijk was. Over dit jaar schreef ze het boek Not buying it.
De aanleiding voor Judith Levine was haar frustratie over het feit dat zij en haar man goed verdienden, een comfortabel leven hadden, maar dat haar studentloan maar niet minder werd. Ze zou het in theorie dus goed moeten kunnen opbrengen om haar studieschuld af te betalen, maar dat deed ze nauwelijks. Ze bleef die schuld maar met zich meeslepen.

Een jaar lang gingen zij en haar man niet naar de bioscoop, niet naar het theater, niet uit eten, niet naar concerten, lieten geen eten bezorgen, kochten geen kleren, ging niet naar de kapper, naar de schoonheidsspecialiste enz.  Als snel beviel dat leven haar wel. Ze had niet het gevoel iets te kort te komen. Er kwam juist heel veel voor terug.
Het hele idee sprak me heel erg aan. Het raakte precies aan een onderbuikgevoel dat ik had, dat alles kunnen kopen, alles moeten meemaken, dat dat uiteindelijk niet de voldoening geeft die een mens nodig heeft. Ik zou die uitdaging wel aan willen gaan voor een jaar, maar ik denk niet dat ik Michel zo ver krijg. Wij passen de kaasschaafmethode toe. Van alles steeds een beetje minder.

Haar boek heb ik overigens nooit gelezen. Op youtube staan lezingen van haar waar ze over haar ervaringen vertelt.



Nu ben ik heel benieuwd door welke personen jullie geïnspireerd zijn op het gebied van minimaliseren en consuminderen.

Ps: ik bedenk me opeens dat ik mijn belangrijkste inspirator vergeten ben: Henry David Thoreau. Hij verbleef een tijd aan het meer Walden. Zijn beschouwingen over de maatschappij en commercie zijn een grote inspiratie voor me geweest. Dat is dan mooi voor een ander blogje :-)


19 opmerkingen

  1. Mooi stukje, dat je Fraser aanhaalt maakt het voor mij wel origineel. Ik heb ook vaak naar die serie gekeken.
    Ik moet zeggen dat ik in het begin vooral inspiratie vond op Facebook en vervolgens op allerlei blogs.
    Vergelijken met anderen heeft volgens mij geen zin, eerder inspiratie vinden bij elkaar. Ieder gezin is volgens mij toch wel wat uniek. We hebben gelijke noden, maar vaak toch wel andere principes.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Eerder kijk ik naar mensen die schulden hebben en wat ze er voor moeten doen om eraf te komen en dan schrik ik altijd. Als je geen geld hebt ga je toch niks overbodigs aanschaffen.
    Nooit kijk ik naar anderen want die hebben het altijd beter.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Door te consuminderen heb ik ervaren dat het best een uitdaging is om een - voor mij - plezierige levensstandaard te houden. Ik denk daardoor ook veel vaker aan de mensen die het altijd krap hebben. Ik heb nog de ruimte om een keer de teugels te laten vieren, maar als je dat niet hebt dan kan dat heel beklemmend zijn.

      Verwijderen
  3. Bij mij waren het blogs. Ik denk vooral Teunie van Eenvoudig Leven. Haar boek heb ik ook gelezen.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Eenvoudig leven is samen met Een kastje per dag het eerste blog waar ik op terecht kwam. In de Volkskrant las ik de column van Sylvia Witteman, zij schreef over Eenvoudig Leven. En vervolgens schreef Teunie over Een kastje per dag.

      Verwijderen
  4. dit moet ik even overdenken

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Voor de rest van de week plaats ik weinig nieuwe blogsposts, dus je kunt rustig de tijd nemen.

      Verwijderen
  5. Teunie vind ik inspirerend, dat zelfvoorzienende spreekt me aan. Recent las ik het boek van Marie Kondo dat ik ook erg mooi vond. Daarnaast vind ik de laatste tijd blogs over de Zero Waste lifestyle interessant. Ik recycle vrijwel alles en gooi nooit eten weg maar ik vind het echt een eye opener hoe bijvoorbeeld Bea Johnson met haar gezin leeft zonder afval. Daar wordt je creatief van! Mijn voornemen is dan ook om mijn afval te verminderen en meer verpakkingsvrij te kopen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Voor mij is het consuminderen of minimaliseren ook geen doel op zich. Van nature hou ik erg van mooie spullen, maar het is een manier om invulling te geven aan wat ik echt belangrijk vindt, niet alleen voor mijn gezin, maar ook wat ik in maatschappelijke zin belangrijk vindt. Zelfvoorzienend is ook iets wat mij aanspreekt. Door veel zelf te maken of weinig te kopen zorg ik voor minder afval.
      Merk jij ook dat het minimaliseren in stappen gaat? Eerst ruim je op, dan koop je bij de kringloop, vervolgens maak je spullen zelf en wordt je je bewust van het afval.

      Verwijderen
  6. Valhalla van valhallavertelt.blogspot.com!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jazeker! Maar ik zou zelf niet naar Noorwegen willen verhuizen.

      Verwijderen
  7. Wat grappig Anita dat je vandaag hier over schrijft. Ik lees momenteel ook veel blogs over consuminderen en minimalisme. Teunie is zeker inspirerend, net als elke dag een kastje (jou beiden ook bekend). Maar echt grote stappen heb ik pas paar maanden geleden gezet met oa hulp van blog: becomingminimalist en van daaruit kwam ik ook terecht op ticoandtina (exploring minimalism). Momenteel ben ik veel aan het ruimen in ons huis en oa de inhoud van mijn boekenkast gaat helemaal weg. Nooit gedacht, maar ik heb de mindshift gemaakt! Lucht enorm op. Want t gaat niet alleen om geld, maar ook om ruimte. Ruimte niet zozeer in de letterlijke zin, al levert de boeken eruit heel veel echte ruimte op, maar om de juiste focus te vinden. wat vind je echt belangrijk?! Vooral de meneer van becoming minimalist beschrijft dit mooi in de aanleiding voor hem en zijn gezin om minimalist te worden. Je bent nl druk met al die spullen in je huis: onderhouden, schoonmaken, aanschaffen etc., terwijl je deze tijd ook kunt besteden aan wat je echt belangrijk vindt. Kortom: ik ben helemaal geïnspireerd door beide blogs. Verder lees ik sinds kort: Propvol. Ook mooi.

    Succes met jullie ervaringstocht op dit pad! Bij ons is dit ook wel mede ingegeven overigens doordat ik ben gestopt met werken om thuismoeder te zijn voor kind en hond.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je voor je uitgebreide reactie.
      Zoals je zegt, het gaat uiteindelijk niet om het geld, maar om wat geld voor je kan doen. Sommige apparaten zijn er om ons leven makkelijker te maken, maar om te onderzoeken of zo'n apparaat uiteindelijk een lust of een last is, kan heel verruimend werken.
      Propvol ken ik ook. Leuke blogster, ik volg haar al vanaf het begin. Haar stijl is voor mij iets te minimalistisch, dat kan blijkbaar ook.

      Ik hoop dat je af en toe laat weten hoe het jou vergaat.

      Verwijderen
  8. Misschien kan het een valkuil zijn om bij anderen te kijken, maar je kunt je er ook heel goed door laten inspireren.
    Fijne dag,
    Liefs,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Er over te schrijven heeft al geholpen om weer te kijken naar wat voor mij goed werkt op dit gebied.
      Als een ander er dan weer wat aan heeft, dan blijft het cirkeltje draaien.

      Verwijderen
  9. Het Boek lekker zuinig ( Hanneke en Dimitri van Veen) was de aanleiding voor mij om een meer over zuinig leven te gaan opzoeken.
    Ik leefde overigens toen al best zuinig.

    Ging de vrekkenkrant en de genoeg lezen, zocht en vond meer consuminderboeken.
    Behalve de zuinigheid sprak ook de leefwijze me aan.
    Niet knieperig, maar met weinig geld genieten.
    Marieke Henselmans schreef zo leuk.
    Ik zag Amy Dacyczyn bij Oprah ( heb dat later nooit terug kunnen vinden), en de vrekken waren te gast bij Catherine.
    Genoten van de prachtige bezuinigingsseries van de BBC .
    Ontelbare boeken gelezen ( the tighwad gazette heb ik gisteren nog geraadpleegd voor het broodrecept).
    Eenvoudig leven van Toor .
    Haar boek en haar site ( lief mens ook), en vergeet de mijmeringen van Annemiek niet!
    Je ziet het, het is mijn leefwijze geworden!
    groetjes, Franca.

    ps het boek waar je het over had, komt naar je toe!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat heb je veel gelezen hierover! Maar dat zal ook verspreid zijn over jaren.
      Heel veel namen ken ik niet of maar vaag.
      Toevallig heb ik van de week Mijmeringen aan mijn leeslijst toegevoegd.

      Nu maak je mij nieuwsgierig naar dat boek. Ik wacht af.

      Verwijderen
  10. Nou, jouw blog inspireert iig ook!
    Ik kende jouw inspirators niet....interessant om te lezen, ook de reacties hierboven.
    De blog Eenvoudig leven lees ik ook graag en Mijmeringen ook.
    Zelf kijk ik graag naar 'Floortje naar het einde van de wereld', vind dat ook heel inspirerende
    verhalen.
    Ik ben met zuinigheid opgegroeid, het was een levenshouding van mijn ouders, maar het
    moest soms ook. Ik had er als kind een beetje een hekel aan. Besloot later een Bourgondiër te zijn, het leven te leven zonder te veel met toekomst en daarvoor sparen bezig te zijn.
    Nu ik ouder word zie ik wel weer veel meer in eenvoud en ga bewuster met dingen om. En merk dat dat ook leuk kan zijn en voldoening kan geven.
    Toch houd ik ook van mooie spullen, niet zo zeer luxe, maar schoonheid. Maar dat hoeft zeker niet altijd veel geld te kosten.

    Het lukt me trouwens niet altijd om je blog te bekijken. Ik zie dan alleen de achtergrond in beeld. Heb dat een enkele keer ook bij een andere blog. Geen idee waar dat aan kan liggen. Jij?

    BeantwoordenVerwijderen

Wat fijn dat je meeleest. Reacties zijn welkom!