Seizoenstafel : Sinterklaas

Heel veel inspiratie had ik niet voor een Sinterklaas seizoenstafel. De meeste materialen gebruikte ik vorig jaar ook. Van een strook papier maakte in een border. Van wat veren en een paar takken improviseerde ik een roe. De leukste toevoeging vind ik zelf de 5 van 5 december. Ik gebruikte een deel van de verjaardagsring die ik dit jaar kocht voor de verjaardag van de kinderen. Ik had er ook een houder bij gekocht waar je ansichten in kunt steken. Die kwam nu heel mooi van pas.

Ondanks weinig inspiratie voor de seizoenstafel, zit de 5 decemberstemming er in huize Willems wel goed in!

seizoenstafel Sinterklaas
4

Lezen en luisteren en Sinterklaasvoorpret

Lezen 
Er zijn heel veel mooie Sinterklaasverhalen geschreven, maar Elmo en het geheim van Sinterklaas door Rick de Haas is mijn favoriet. Daarom heb ik 'm weer uit de kast gehaald ter verhoging van de Sinterklaasvoorpret!


Het verhaal gaat over een jongetje, Elmo. Elmo woont bij zijn oma op een eiland in een vuurtoren. Hij heeft een hondje, Tuur, en hij vaart in een kleine onderzeeboot.
Op deze ochtend treft Elmo op zee een grote rode boot....De bemanning van het schip is een beetje schuw en moeten zich eerst even snel verkleden voordat Elmo aan boord mag komen. En hun kapitein? Heeft hij nou een rode theemuts op??
De bemanning zoekt nog een verstopplek voor hun boot, want ze zijn een beetje te vroeg aangekomen. Of Elmo niet een goede plek weet? Dat weet Elmo wel.

De tekeningen in het boek zijn met pen gemaakt en daarna met aquarel ingekleurd. Aquarel is een mooie, maar vrij moeilijke techniek (I know, ik heb het geprobeerd). Het is Rick de Haas gelukt om prachtige effecten met aquarel te maken. Vooral de tinten blauw van de zee en de luchten zijn schitterend. Ik hou ervan hoe hij met zijn tekeningen je helemaal het verhaal in krijgt. Alsof de tekeningen je omarmen. Ook de leefwereld van Elmo, met zijn grootmoeder op een eiland, spreekt tot de verbeelding.

Elmo en het geheim van Sinterklaas


Er zijn nog twee andere avonturen van Elmo. Beide van dezelfde kwaliteit. Zowel het verhaal als de illustraties.
Elmo en de winterslapers
Elmo en de grote storm

Rick de Haas verzorgt trouwens ook de illustraties van de Mees Kees boeken.

Luisteren
We luisteren ook weer liedjes. De cd met lievelingsliedjes kon ik gelukkig weer terugvinden.
Er werd meteen weer bij gedanst :-) Zelfs een beetje door mij, ondanks mijn nog steeds gemankeerde been.





Alleen zo jammer dat de pepernoten al weer op zijn....
6

Vrijdag bakdag

Een tijdje terug las ik een interessant stukje bij goedgemutst over haar weekritme met haar kinderen. Maandag bakdag, dinsdag tuindag, woensdag huisdag, donderdag handwerkdag, vrijdag dierendag, weekend familiedag. Dat vond ik zo'n warm idee, om de dagen van de week op die manier in te delen. Ook al zou ik het zelf niet vol kunnen houden om het elke week zo in te vullen.

Toen mijn kinderen nog niet naar school gingen had ik wel een weekindeling, maar die was meer gebaseerd op 'dag dat mama thuis is', 'dag dat papa thuis is', 'dag dat opa en oma oppassen', 'dag op het KDV'. De handelingen, zoals verschonen, eten, spelen was ook in een vaste volgorde. Die rust reinheid en regelmaat, daar gedijden wij allemaal goed bij.
De dagen dat de kinderen thuis waren, probeerde ik het zo rustig mogelijk voor ze te houden, knutselde veel met ze. Tussen hun tweede en derde jaar vroegen ze elke ochtend 'waar gaan wij naartoe?'
-'Nergens', zei ik dan. 'Hoezo, willen jullie ergens naartoe?'
Daar werd ik soms gek van, maar zij wilden weten waar ze aan toe waren.
Ik denk als ik voor de dagen dat ik met ze thuis was, een vaste activiteit had gehad, mijn kinderen dat heel erg fijn hadden gevonden.

In ieder geval, ik vond het zo'n leuk idee, en het is nooit te laat om zoiets alsnog in te voeren. Daarom is vrijdag tot bakdag omgedoopt. En de kinderen herinneren mij er ook aan. We bakten al verschillende lekkere gerechten. Die van de kinderen zijn niet per definitie eetbaar, omdat ze hun eigen recepten bedenken. (kardemom, nootmuskaat, chocolade, alle denkbare combinaties :-)) Maar dat vind ik wel leuk eigenlijk. Laat ze maar uitproberen.
Een paar weken lang kon het niet op vrijdag omdat ik rust moest houden, maar hier is een kleine greep uit onze baksels.

chocola en pindakaas

afwegen en aflikken


heel veel nieuwe bakvormen gekregen op hun verjaardag

fantasie kerstkoek met hartjes...
ik denk dat Ellie hier wel twee uur in alle rust mee bezig is geweest
helaas is de koek uitgelopen :-(
komt waarschijnlijk omdat we grasboter gebruikt hebben.

Kok Gemma wil niet met haar cake op de foto

Vanmiddag worden er waarschijnlijk muffins gebakken voor hun kinderfeestje op zaterdag. 


6

Afwezig

Ik ben een tijdje afwezig geweest. Daar hebben jullie waarschijnlijk weinig van gemerkt. Ik plaatste wel stukjes, misschien iets minder dan gewoonlijk, maar toch, ik schreef ze.
Maar ondertussen was ik met mijn gedachten elders.
Ik maakte me zorgen om mijn gezondheid. Niet zonder reden.
Een paar weken geleden werd een moedervlek op mijn onderbeen weggehaald. Dat vond ik best jammer. Ik was er aan gehecht, want ik had 'm al zo lang ik me kon herinneren. Maar hij begon te jeuken en een biopt wees uit dat het beter was 'm weg te halen. Vooruit, dat moest dan maar.
Tegen de verwachting in bleken in de moedervlek melanoomcellen te zitten. Oppervlakkig weliswaar en ze deelden zich niet. Maar toch. Het was een schok.
Het protocol schrijft met een dergelijke uitslag voor dat de plek nog een keer uitgesneden moet worden, met een marge van 1 cm rondom. Om de wond te kunnen sluiten, snijden ze in een ovaalvorm. (Hopelijk kunnen jullie er tegen, tegen al die details, maar ik leg het uit omdat ik heb gemerkt dat mensen willen weten hoe zoiets gaat)
Dus moest ik onder het mes en onder narcose. Daarna zat ik bijna vier weken thuis, met het been omhoog en een ziek lijf. En ondanks de rust, ging de wond toch ontsteken en moest ik nog meer rust blijven houden.
En ondertussen hangt dat zwaard van Damocles boven je hoofd.
Maar mijn hoofd is er niet af. De uitslag was goed. Geen verder traject.
Langzamerhand pak ik het dagelijkse weer op. De wond geneest beetje bij beetje. Het lopen gaat steeds beter. Morgen begin ik weer op kantoor. Kijken hoe dat gaat.
Voor ik het weet, loop ik weer als een kievit en ben ik blij dat ik weer wc's kan schrobben en bedden verschonen en kastjes schoonmaken en dienstbode spelen voor de kinderen.

Ellie maakte een tekening van me. Het lijkt of ik mijn been in het gips heb, maar dat is niet zo, het is mijn (te) wijde joggingbroek.
Gemma omschreef mijn wond als 'een doolhof dat verbrand is door de bliksem'. Nou, zó erg is het nou ook weer niet.



25

De 6 lessen die geld mij geleerd hebben


Bij bewust leven hoort ook bewust omgaan met geld. Na het opruimvirus werd ik door het consumindervirus gegrepen en bezuinigde waar ik kon. Ik schreef er o.a. over in het stuk micro-consuminderen.

Op een gegeven moment was daarin mijn grens wel bereikt en begon het me zelfs wat tegen te staan. Ik vroeg me af of het mijn ideaal was om zo weinig mogelijk geld uit te geven. Nee, eerlijk gezegd zag ik mezelf niet als een van nature zuinig of sober mens, hoewel ik weinig nodig heb en heel erg de charme inzie van een leven in eenvoud. Wat is dan wel mijn verhouding tot geld? Ik onderzocht dat eens wat nader...jawel, daar ben ik goed in ;-) en kwam tot de volgende 6 lessen die geld mij geleerd hebben.

1. If you think you don't have enough money, you're probably not spending it right. 
Het is een uitspraak van een econoom (ik weet niet meer wie, want ik kan het niet terugvinden) en het was de eerste aanzet naar mijn zoektocht naar mijn verhouding tot geld. Vast al wel weer 4 jaar geleden. Ongetwijfeld ten tijde van het begin van de crisis.
Ik kon er namelijk maar niet over uit, dat wij met best een goed inkomen, toch steeds geld te kort kwamen. 'Altijd maar weer die vaste en verplichte lasten, er is nooit geld voor wat ik belangrijk vind', was een vaak terugkerende gedachte.
Toen kwam die uitspraak voorbij en wist ik dat dat precies de kern was van mijn frustratie. Niet de vraag of ik genoeg geld had, maar of mijn uitgaven mij voldoening gaven. Zo ontdekte ik dat ik geld uitgeven aan diensten héél onbevredigend vond. Ik heb zelden het gevoel dat ik waar krijg voor mijn geld. Uitgaven aan diensten probeer ik daarom zoveel mogelijk te vermijden. O.a. door goedkopere alternatieven te zoeken, zelf iets te repareren of een dienst gewoon niet meer afnemen.

2. Deel alleen wat je zelf kunt missen
Een van de dingen die wij onder de loep namen waren de uitgaves aan goede doelen. Dat bleken er ontzettend veel. En al die goede doelen dragen wij een warm hart toe en elke keer dachten we dat we die paar euro per goede doel wel konden missen (want al die mensen en dieren in nood hadden het tenslotte véél slechter getroffen dan wij, nietwaar??), maar bij elkaar opgeteld was het maandelijks toch een behoorlijk bedrag en bleek bovendien dat wij het zelf meer nodig hadden. Dit was best een lastig punt, maar ik ontdekte wel dat het een patroon was in mijn dagelijkse leven; ik gaf meer weg (van mezelf) dan ik kon missen.
Daarom moest er schoon schip worden gemaakt en werden alle goede doelen opgezegd. Tegenwoordig beoefen ik de kunst om niet iets weg te geven van wat ik heb, maar een ander te laten delen in wat ik kan missen.

3. Zuinigheid is niet het hoogst haalbare ideaal
Hoewel ik zuinigheid toejuich (omwille van het milieu, de portemonnee en opvoedkundig verantwoord gedrag), is zuinigheid an sich niet mijn hoogst haalbare ideaal in het leven. Zuinigheid lijkt de oplossing voor alles en de weg naar een zorgenvrij leven. Zeker sinds we allemaal met de crisis zijn geconfronteerd. Maar ik denk dat zuinigerds niet zonder risiconemers kunnen bestaan.
Als een schoolverlater geld leent om een auto te kunnen kopen om zo betere kansen te hebben op de arbeidsmarkt, is dat dan onverstandig geld lenen of investeren? En op meer huishoudelijk niveau: is de aanschaf van zonnepanelen een luxe investering of is het vooruitzien? Soms moet je een weloverwogen investering durven doen om vooruit te komen.

4. Geld heeft aandacht nodig
Geldzaken zijn niet boeiend, althans dat vind ik. Leerzaam, ja dat wel, maar om nou te zeggen dat het me dezelfde vreugde geeft als een mooi handwerkje..nee.
Maar helaas, je moet er bovenop zitten! Elke week, elke maand weer moet je die cijfers bekijken en controleren of je nog op de goede weg bent. Regelmatig bijsturen, want het leven is niet statisch, dus je geld ook niet. Geld heeft niet alleen aandacht nodig om het binnen te houden, maar wanneer het op je spaarrekening staat heeft het ook aandacht nodig. Zonder aandacht groeien de planten niet, zonder aandacht groeien kinderen niet, zonder aandacht groeit liefde niet en zonder aandacht groeit je geld ook niet.

5. Je opvoeding zegt niets over je latere financiële gedrag
Dit is de grootste les die ik geleerd heb. Iemand die in armoede is opgegroeid heeft niet per definitie meer waardering voor geld of de waarde van spullen. Sterker nog, de kans is heel groot dat diegene denkt 'ik wil nooit meer arm zijn' en gaat op grotere voet leven dan verantwoord is. En iemand die is opgegroeid met geld is zich niet per definitieve bewust van het werk dat ervoor gedaan is om het te verdienen. Als er altijd geld is, kun je gaan denken dat het ook makkelijk verdiend wordt. Dit inzicht heeft er voor gezorgd dat ik mijn eigen verhouding tot geld, de waarde van geld, wat ik waard ben op de arbeidsmarkt beter ben gaan begrijpen. En het heeft er ook voor gezorgd dat ik van mening ben dat financiële opvoeding moet gaan over mensen wijzer maken, niet om mensen te veroordelen.

6. Rijkdom zit in ervaring
Maar pas op! dit betekent niet dat je maar veel vakanties moet gaan boeken om ervaringen op te doen en herinneringen te maken of cursussen gaan volgen om alles wat je maar ooit enigszins heeft geboeid verder te gaan bestuderen.
Nee, het betekent dat het gevoel van rijkdom zit in het feit dat geld je de kans geeft om iets te ervaren wat voor jou belangrijk is. Een ervaring die groter is dan geld.

2006 was het jaar dat echtgenoot en ik trouwden. Wij vierden het niet met een groots feest, maar met alleen de naaste familie en gingen daarna zes weken naar Amerika. Dat konden wij toen betalen.
In een heel charmant plaatsje, Port Angeles, waar we meerdere memorabele ontmoetingen hebben gehad, zag ik bij een kerk het volgende aangeplakt: never mistake money for riches.



Die tekst deed me toen even stilstaan. Daar moest ik een foto van nemen, want wat voelde ik me rijk! Niet omdat we het geld hadden om de reis te betalen, maar omdat ik hier was met de man waarvan ik hield. Een man die het zag zitten om met mij te trouwen. Dat al mijn lieve familieleden bij mijn huwelijk waren en dat er niemand ontbrak. Dat het mogelijk was dat ik aan de andere kant van de aardbol liep en mensen mij warm onthaalden. Dankbaar dat dit geluk mij gegund werd.
Dat was pas rijkdom!


Warme groet,
Anita

Aan het eind van elke maand stuur ik een nieuwsbrief met bemoediging op het gebied van eenvoudiger leven. Wil je deze nieuwsbrief ook ontvangen, klik dan hier.





14

De bovenkamer

Wie al wat langer meeleest weet dat ik mee heb gedaan aan het een-kastje-per-dag-project. Dit project is een van de redenen waarom ik ben gaan bloggen. Bij het label eenkastjeperdag zie je wat er destijds allemaal voorbij is gekomen.
Wat een geweldig project was dat! Wat een leerweg! En nog steeds leer ik elke dag iets bij.

Laatst viel me op hoe er een verband bestaat tussen de staat van mijn zolder en mijn gemoedstoestand. Elke keer wanneer ik weer bovenaan de trap stond (al gauw een paar keer per dag omdat de zolder niet alleen een speel- en hobbyplek is, maar ook fungeert als bijkeuken) werd het me zwaar te moede. Een almaar groeiende berg beddengoed om te strijken, de doos met vrijmarktspullen puilde uit met andere spullen die er bovenop waren gegooid, rommeltjes hier, spulletjes daar. In een ruk door ergerde ik me ook maar weer aan dat lelijke groene laminaat en die treurig stemmende mintgroene knieschotten. Maar had ik me daar niet veel vaker aan gestoord? En had ik niet veel vaker gedroomd van een woonblad waardige zolder? Ja, en wat zei die ergernis mij? Ging het om de zolder of om iets anders? Opeens realiseerde ik mij dat de rommel op zolder niet op zichzelf stond, maar een afspiegeling was van de 'rommel' in mijn hoofd. Zorgen om mijn gezondheid, het strakke tijdsregime van werk, gezin, school en sociale contacten. Het was een rommeltje in mijn bovenkamer en daarom was het een rommeltje geworden op zolder. Een parkeerplek voor zorgen en things-to-do.
Een duidelijker boodschap kon mijn huis mij niet geven.

Op zich niks wat een beetje elbow grease niet kon oplossen, maar ik had wat meer nodig om er weer een gat in te zien. Inspiratie, ideeën en mooie plaatjes. Ik maakte een prikbord aan op pinterest en noemde het zolderideeën. Door inspirerende ideeën te zoeken, kwam de motivatie weer terug. Zo werkte ik in een paar avonden het beddengoed weg, ruimde ik de naaihoek op en nog wat andere hoekjes. Daardoor ebde mijn ergernis weg en werd het minder druk in mijn hoofd.

Zijn er meer mensen die dit herkennen, dat je huis een afspiegeling is van je gemoedstoestand? Dat daar een soort wisselwerking in zit? Het valt mij in ieder geval steeds vaker op.

Met deze ideeën kan ik een prachtige zolder voor me zien:

Inbouwkast tussen de grote zolderramen onder de schuine wand. 
Ideaal voor beddengoed, dekens en seizoenskleding.  


Handige oplossing voor planken aan een schuine wand. (i.kea)




kastruimte onder de schuine wand bij de washoek. I.p.v. de huidige knieschotten.
 Misschien toch geen kastjes met de mogelijkheid er wat op te leggen...dat wordt vast snel rommelig bij ons. 

Een rek om kleding plat te drogen.



De ruimte splitsen in een afsluitbare slaapkamer....


of één grote ruimte leefruimte met een bedstee??


Of niet meer aan praktische zaken voor het huishouden denken en er zoiets van maken? :-)

12